Pentallica - Córka grabarza

Codziennie widzę cię
Stoisz przy moim grobie
Płomiennie krwiste róże mi składasz
A potem regularnie podlewasz

Upuszczasz sobie na mnie krwi
Za pomocą słodkiej żyletki
Moją panią mroku jesteś wciąż
Jesteś niczym kobieta wąż

Córko grabarza
Zechciej moją być
Czasami mi się zdarza
Do księżyca nocą wyć

Codziennie widzę cię
Czarna suknia okala cię
Karmisz sobą żądze me
Ja z kolei zaspokajam twoje

Ktoś cię skrzywdził i trafiłaś tu
Rozmawiasz o tym ze mną bez słów
Wiem, że kiedyś się zabijesz
I u mego boku na wieki spoczniesz

Córko grabarza
Zechciej moją być
Czasami mi się zdarza
Do księżyca nocą wyć

Córko grabarza
Zechciej moją być
Czasem więcej wyraża
Od poezji - czysty kicz

Córko grabarza
Zechciej moją być
Czasami mi się zdarza
Do księżyca nocą wyć

Córko grabarza
Dołącz do mnie dziś
Będziemy razem stwarzać
Podmuch na jesienny liść