Perkun - Słowiańskie Narody

Czy tak trudno zaufać krwi
Co w naszych żyłach i sercach się tli?
Dwie bratnie dusze, a tyle zła
I łez przyjęła ziemia ta

To nasz charakter by tracić krew?
Czy obcej gry haniebny cel?
By zasiać nienawiść w plemionach tych
Co powiązane są więzią krwi?

Słowiańskie narody - jedności ślad
Pozostał w sercu każdego z nas
I nie pozwólmy, by nastał znów dzień
Gdy przelejemy wzajemnie swą krew

Słowiańskie narody - braterskość twej krwi
Powinna znaczyć nadchodzące dni
I nie zapominać historii…

Czy tak ciężko uwierzyć, że
Mamy wspólną matkę słowiańską ziemię?
A pamięć nasza jest niczym grom
Gdzieś tam w oddali, lecz wciąż słychać go

Tak wiele sztandarów, tak wiele słów
Lecz w sercach tożsamość odzywa się znów
I nie odbierze nam tego nikt
Choćby i cały świat brodził we krwi!

Słowiańskie narody - jedności ślad
Pozostał w sercu każdego z nas
I nie pozwólmy, by nastał znów dzień
Gdy przelejemy wzajemnie swą krew

Słowiańskie narody - braterskość tej krwi
Powinna znaczyć nadchodzące dni
I nie zapominać historii swej
Lecz z dumą spojrzeć w następny dzień!