Peter Hollens - Let it go

Śnieg skrzy się jasno pośród górskiej nocy
Nie widać żadnych śladów stóp
Królestwo odosobnienia
I wygląda na to, że jestem jego Królową.
Wiatr wyje jak wirująca burza wewnątrz mnie
Nie mogłam dłużej dusić tego w sobie
Niebiosa wiedzą, że próbowałam

Nie dopuszczaj ich do siebie
Nie daj im zobaczyć
Bądź grzeczną dziewczynką,
którą zawsze musiałaś być
Ukrywaj, nie przeżywaj
Nie daj im się poznać
Cóż, teraz już wiedzą

Odpuść sobie, uwolnij to
Nie mogę więcej tego powstrzymywać,
Odpuść już, zostaw to
Odwróć się i zatrzaśnij drzwi
Nie zważam na to, co powiedzą
Niech rozszaleje się burza
Zimno i tak nigdy mi nie przeszkadzało

Zabawne jak pewien dystans
Sprawia, że wszystko wydaje się małe
A lęki, które niegdyś miały nade mną władze
Nie mogą mnie tu dosięgnąć

To czas, by zobaczyć
Czego mogę dokonać
By sprawdzić gdzie leżą granice
I je przełamać
Nie ma "dobrze" czy "źle"
Żadnych zasad dla mnie!
Jestem wolna!

Odpuść, uwolnij to
Jestem jednością z niebem i wiatrem
Odpuść, daj sobie spokój
I już nigdy nie zobaczysz jak płaczę
Tutaj stoję i tu zostaje
Niech rozszaleje się burza

Moja moc mknie przez powietrze i ku ziemi
Moja dusza wiruje w mroźnych fraktalach wszędzie dookoła
Jedna moja myśl krystalizuje się niczym lodowaty podmuch
Nigdy już nie wrócę, przeszłość jest w przeszłości!

Odpuść sobie, uwolnij to
A kiedy powstanę jak budzący się świt
Odpuść sobie, uwolnij to
Tej idealnej dziewczyny już nie będzie
Oto stoję tutaj w świetle dnia
Niech rozszaleje się burza!

Zimno i tak nigdy mi nie przeszkadzało


Tłumaczenie dodał(a): Sapphire101