Piotr Lakota - Szare maski

Jak możesz życiem tak niebezpiecznie bawić się
Każdy kieliszek utratę dni kosztuje cię
W domu żona i syn dla ludzi byłeś kimś ktoś kiedyś powie tak
Proszę cię stary podaj mi dłoń i wreszcie wstań

Wokół mnie szare maski pozginane w pół
I ten śmich co przeszywa mnie od stóp do głów
Jakiś głos rozkazuje by obejrzeć się
I zobaczyłem cię prawie na samym dnie

Jesteś mężczyzną a ty masz w nosie każdy czas
W którym bez przerwy windujesz się na tamten świat
Niech cię diabli nie wezmą bo nie możesz jeszcze dotknąć tamtych bram
Proszę cię stary podaj mi dłoń i wreszcie wstań

Wokół mnie szare maski pozginane w pół
I ten śmich co przeszywa mnie od stóp do głów
Jakiś głos rozkazuje by obejrzeć się
I zobaczyłem cię prawie na samym dnie
Prawie na samym dnie

Wokół mnie szare maski pozginane w pół
I ten śmich co przeszywa mnie od stóp do głów
Jakiś głos rozkazuje by obejrzeć się
I zobaczyłem cię prawie na samym dnie
Prawie na samym dnie
Na samym dnie