Plastic Tree - Kuchizuke

Oto deszczu rozbrzmiewał, jakby uderzał w klawisze
Kiedy się zorientowałem, wspomnienia zaczęły się rozmywać, w taką noc
Serce, które oddycha, zlewało się z szumem
Trafiliśmy do świata, gdzie byliśmy tylko my, pod jednym parasolem

Patrzyłem w górę, ale nie mogłem uchwycić nici chmur, które pękały
Skoro odpowiedzi są tak bliskie, może wcale nie trzeba ich szukać

Kiedy dotknąłem blizn, śmiejąc się gorzko, przypomniałem sobie
Jeśli porzucę nawet jutro, dni staną się iluzją

Zamykając oczy, kwiat rozkwitł, a pocałunek stał się snem
Z tobą, piękną, kłamiącą w moim śnie
Pożegnanie nie opuszcza mojego serca, jak deszcz
Ukrywając hałas i fałsz

W tej niepewnej wieczności, na skraju, zakończenie
Zyskaliśmy je, a potem straciliśmy
Zapomnimy o pustym ciele

Poznałem miłość, ale to niepewne, miłość się zmienia i kończy
Błąd IO, tylko nieporozumienia, miłość jest tak niepewna
(Stąpam po miłości, prosząc o uczucie, kończąc w samotności)

Rzeźbiąc nietrwałość, łzy brzmią, gorączka nie ustępuje
Jeśli kiedyś znikniesz, wymażę wszystko

Zamykając oczy, kwiat rozkwitł, a pocałunek stał się snem
Z tobą, piękną, kłamiącą w moim śnie
Jaskrawy, przezroczysty deszcz wlewa się
Przyjmując go, przyjmując go

Zamykając oczy, kwiat rozkwita w ciemności snu
Gdziekolwiek, dokądkolwiek przez całą noc
Pożegnanie nie opuszcza mojego serca, jak deszcz
Ukrywając hałas i fałsz, ukrywając wszystko