Purple Schulz - Es tut weh

Czuję się wykończony dniem,
który jeszcze się nawet nie zaczął

śniadanie stoi tam zapomniane

nietknięte
a ty stoisz w drzwiach
Czuję łzy na twarzy
nie zwlekaj
nie chroń mnie

jestem taki pusty w środku
dlaczego pusta głowa jest taka ciężka?

I moje marzenie
by się z tobą zestarzeć
chyba właśnie się skończyło

roztapia się jak masło w słońcu
a stół zostaje uprzątnięty.

To boli - jak za pierwszym razem

to boli - po prostu za każdym razem

to boli - dziś nawet trochę bardziej

ponieważ wiem,
że żadne łzy świata,
żadne obietnice
których i tak się nie dotrzymuje,

nie sprowadzą cię już tutaj.

Chcieliśmy wszystko i jeszcze więcej
ale że tak się to kończy

tak zupełnie zwyczajnie,
boli najbardziej.
Stoisz przede mną i pytasz: Jak się leczy
uczuciową dysleksję?
Nawet nie wiem,
jak się to pisze i mówię tylko:
Przykro mi.

I zamykają się drzwi
i wszystkie te lata się skończyły

to stało się o wiele za szybko
nawet nie wiem dokładnie
dlaczego
To boli - jak za pierwszym razem

To boli - jak za pierwszym razem

To boli
to boli
ponieważ wiem,
że żadne łzy świata,
żadne obietnice
których i tak się nie dotrzymuje,
nie sprowadzą cię już tutaj
To boli
to boli
ponieważ wiem,
że żadne łzy świata,
żadne obietnice
których i tak się nie dotrzymuje,
nie sprowadzą cię już tutaj