Rowland S. Howard - Silver Chain

Lęk i odraza
Łańcuch wykuły ze srebra
Nie, nie będziesz mnie kochała
Póki nie przestanę śpiewać

Pobiegłem nad rzekę
Zaklinając 'ulecz mnie rzeko"
Ale rzeka obmywała piasek
Dławiąc się ze śmiechu

Dziecinko, twój tatuś ma srebrny łańcuch
Na całych dziewięć mil długi
I na każdym ogniwie wisiorek -
Za serce, które spaskudził
Dziecinko, z ojcowskiej błyskotki
Dokładną zdejmij miarę
I przywiąż mnie do siebie
Jak? - nie dbam wcale a wcale


Pobiegłem do ognia
'Ogniu wyzwól, oczyść mnie'
Ale płomień obojętnie
Po mej skórze wspinał się


Ku butelce się zwróciłem
'Alkoholu, ulecz mnie
Wyproś mary z moich snów'
Lecz alkohol mnie oszukał i na manowce zwiódł

(Ku butelce się zwróciłem
Daj mi snów bezgwiezdnych dar
I alkohol obiecywał
Chociaż tak naprawdę łgał)

Dziecinko, łańcuch srebrny twojego tatki
Przez dziewięć mil się płoży
A każde ogniwo brzemienne sercem
Które upokorzył
Dziecinko, zdejmij miarę
Z ojca lśniącej smyczy
I przywiąż mnie do siebie
Co i jak - w ogóle się nie liczy

Mówiłem do lasu
Mówiłem do drzew
Mówiłem do rzeki
Lecz one do mnie nie

Wyciąłem twe imię
W cyprysie kozikiem
Wydziarałem twe imię
Na serca orbicie


Roztrwoniłem obycie
Zagubiłem się w sobie
Postradałem rozum
Roztrwoniłem zdrowie

Zapomniałem swego imienia
W dniu twego objawienia...

Dziecinko, twój tatuś ma srebrny łańcuch
Na całych dziewięć mil długi
A z każdego ogniwa zwisa 'charms' -
Jedno serce, które spaskudził
Mała, do ojca lśniącego łańcucha
Pręt mierniczy przyłożysz
I przywiążesz mnie do siebie
Mam gdzieś, co i jak zrobisz

tłumaczyła: Jowita Fraś