Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Saga
Popularne teksty
Saga - Green Fields Of France
Green Fields Of France
Tekst dodał(a): avatarm
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): avatarm
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): slaniewski
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Well, how do you do, Private William McBride,
Do you mind if I sit down here by your graveside?
And rest for awhile in the warm summer sun,
I've been walking all day, and I'm nearly done.
And I see by your gravestone you were only 19
When you joined the glorious fallen in 1916,
Well, I hope you died quick and I hope you died clean
Or, Willie McBride, was it slow and obscene?
cho: Did they Beat the drum slowly, did the play the pipes lowly?
Did the rifles fir o'er you as they lowered you down?
Did the bugles sound The Last Post in chorus?
Did the pipes play the Flowers of the Forest?
And did you leave a wife or a sweetheart behind
In some loyal heart is your memory enshrined?
And, though you died back in 1916,
To that loyal heart are you always 19?
Or are you a stranger without even a name,
Forever enshrined behind some glass pane,
In an old photograph, torn and tattered and stained,
And fading to yellow in a brown leather frame?
The sun's shining down on these green fields of France;
The warm wind blows gently, and the red poppies dance.
The trenches have vanished long under the plow;
No gas and no barbed wire, no guns firing now.
But here in this graveyard that's still No Man's Land
The countless white crosses in mute witness stand
To man's blind indifference to his fellow man.
And a whole generation who were butchered and damned.
And I can't help but wonder, no Willie McBride,
Do all those who lie here know why they died?
Did you really believe them when they told you 'The Cause?'
Did you really believe that this war would end wars?
Well the suffering, the sorrow, the glory, the shame
The killing, the dying, it was all done in vain,
For Willie McBride, it all happened again,
And again, and again, and again, and again.
Do you mind if I sit down here by your graveside?
And rest for awhile in the warm summer sun,
I've been walking all day, and I'm nearly done.
And I see by your gravestone you were only 19
When you joined the glorious fallen in 1916,
Well, I hope you died quick and I hope you died clean
Or, Willie McBride, was it slow and obscene?
cho: Did they Beat the drum slowly, did the play the pipes lowly?
Did the rifles fir o'er you as they lowered you down?
Did the bugles sound The Last Post in chorus?
Did the pipes play the Flowers of the Forest?
And did you leave a wife or a sweetheart behind
In some loyal heart is your memory enshrined?
And, though you died back in 1916,
To that loyal heart are you always 19?
Or are you a stranger without even a name,
Forever enshrined behind some glass pane,
In an old photograph, torn and tattered and stained,
And fading to yellow in a brown leather frame?
The sun's shining down on these green fields of France;
The warm wind blows gently, and the red poppies dance.
The trenches have vanished long under the plow;
No gas and no barbed wire, no guns firing now.
But here in this graveyard that's still No Man's Land
The countless white crosses in mute witness stand
To man's blind indifference to his fellow man.
And a whole generation who were butchered and damned.
And I can't help but wonder, no Willie McBride,
Do all those who lie here know why they died?
Did you really believe them when they told you 'The Cause?'
Did you really believe that this war would end wars?
Well the suffering, the sorrow, the glory, the shame
The killing, the dying, it was all done in vain,
For Willie McBride, it all happened again,
And again, and again, and again, and again.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieJak się masz, szeregowy William McBride,
Czy pozwolisz, że usiądę przy twoim grobie?
I odpocznę chwilę w ciepłym, letnim słońcu,
Wędrowałem cały dzień i padam ze zmęczenia.
Widzę na twoim nagrobku, że miałeś zaledwie 19 lat,
Gdy uczestniczyłeś w wielkim upadku w 1916 r.
Cóż, mam nadzieję, że umarłeś szybko i mam nadzieję, że umarłeś bez cierpienia,
Czy też, Willie McBride, była to śmierć powolna i okropna?
ref. Czy bili wolno w bębny, czy skromnie grali na piszczałkach?
Czy wystrzelili salwę , gdy opuszczali cię do grobu?
Czy trąbki zagrały "Last Post"*?
Czy dudy zagrały "Flowers of the Forest"**?
I czy pozostawiłeś żonę lub ukochaną?
Czy pamięć o tobie noszona jest w jakimś wiernym sercu
I, mimo, że zmarłeś w 1916,
Pozostaniesz w nim (sercu) na zawsze 19-latkiem?
Czy jesteś kimś obcym, nawet bez imienia
Na zawsze umieszczony za starą szklaną szybą
Na starej porwanej, postrzępionej, poplamionej,
Wyblakłej fotografii w brązowej, skórzanej ramce?
Słońce świeci na te zielone pola Francji
Ciepły wiatr delikatnie powiewa, czerwone maki tańczą.
Okopy dawno temu zostały zaorane.
Nie ma już gazu, drutu kolczastego, wystrzałów.
Lecz tu, na tym cmentarzu, wciąż jest ziemia niczyja
Niezliczone białe krzyże stoją jako niemi świadkowie
Ślepej ludzkiej obojętności wobec bliźnich
I całego pokolenia wymordowanego i przeklętego.
A ja nie mogę przestać się zastanawiać, Willie McBride,
Czy ci wszyscy, którzy tu leżą wiedzą, dlaczego zginęli?
Naprawdę wierzyliście im, gdy podali powód?
Naprawdę wierzyliście, że ta wojna zakończy wojny?
Cóż, cierpienie, smutek, chwała, wstyd
Zabijanie i umieranie, to wszystko poszło na marne.
Dla Willie McBride, to wszystko zdarzyło się znowu,
I znowu, i znowu, i znowu, i znowu.
*Last Post - krótka melodia grana (na trąbce) na pogrzebach i ceremoniach upamiętniających poległych na wojnie
**Flowers of the Forest - szkocka pieśń ludowa z XVII wieku, grana na dudach podczas pogrzebów i uroczystości żałobnych
Czy pozwolisz, że usiądę przy twoim grobie?
I odpocznę chwilę w ciepłym, letnim słońcu,
Wędrowałem cały dzień i padam ze zmęczenia.
Widzę na twoim nagrobku, że miałeś zaledwie 19 lat,
Gdy uczestniczyłeś w wielkim upadku w 1916 r.
Cóż, mam nadzieję, że umarłeś szybko i mam nadzieję, że umarłeś bez cierpienia,
Czy też, Willie McBride, była to śmierć powolna i okropna?
ref. Czy bili wolno w bębny, czy skromnie grali na piszczałkach?
Czy wystrzelili salwę , gdy opuszczali cię do grobu?
Czy trąbki zagrały "Last Post"*?
Czy dudy zagrały "Flowers of the Forest"**?
I czy pozostawiłeś żonę lub ukochaną?
Czy pamięć o tobie noszona jest w jakimś wiernym sercu
I, mimo, że zmarłeś w 1916,
Pozostaniesz w nim (sercu) na zawsze 19-latkiem?
Czy jesteś kimś obcym, nawet bez imienia
Na zawsze umieszczony za starą szklaną szybą
Na starej porwanej, postrzępionej, poplamionej,
Wyblakłej fotografii w brązowej, skórzanej ramce?
Słońce świeci na te zielone pola Francji
Ciepły wiatr delikatnie powiewa, czerwone maki tańczą.
Okopy dawno temu zostały zaorane.
Nie ma już gazu, drutu kolczastego, wystrzałów.
Lecz tu, na tym cmentarzu, wciąż jest ziemia niczyja
Niezliczone białe krzyże stoją jako niemi świadkowie
Ślepej ludzkiej obojętności wobec bliźnich
I całego pokolenia wymordowanego i przeklętego.
A ja nie mogę przestać się zastanawiać, Willie McBride,
Czy ci wszyscy, którzy tu leżą wiedzą, dlaczego zginęli?
Naprawdę wierzyliście im, gdy podali powód?
Naprawdę wierzyliście, że ta wojna zakończy wojny?
Cóż, cierpienie, smutek, chwała, wstyd
Zabijanie i umieranie, to wszystko poszło na marne.
Dla Willie McBride, to wszystko zdarzyło się znowu,
I znowu, i znowu, i znowu, i znowu.
*Last Post - krótka melodia grana (na trąbce) na pogrzebach i ceremoniach upamiętniających poległych na wojnie
**Flowers of the Forest - szkocka pieśń ludowa z XVII wieku, grana na dudach podczas pogrzebów i uroczystości żałobnych
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Eric Bogle Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Eric Bogle |
| Rok wydania: |
marzec 1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Eric Bogle |
| Covery: |
Bob Dylan, Donovan, Alex Beaton, Fist Of Steel, Jake Burns, Moke, Off Kilter, Stiff Little Fingers, The Clancy Brothers, Robert Marr i inni |
Komentarze (0):