Saltus - Słowiańska jedność

Po wielkiej bitwie
Wiele rzeczy uległo zmianie
Samon przepędził najeźdźców na cztery wiatry
Daleko od ziem słowiańskich
Sam rozkoszował się najazdami na Turyngię
Dając upust swej nienawiści
Nikt wszakże nie spodziewał się
Jakiego wsparcia uświadczy
Pierwszy Waluk władca Karantan
Sprzymierzył się z nim we wspólnej walce
Kolejnym był serbski książę Derwan
I o jedności będą te słowy.

Chwały pieśń niesie się ponad wzgórz białych grzbiet
Ponad szczyt niebios gdy jasny grom na nim lśni
Słyszcie więc słowa te, to pradawna mądrość jest:
Gdy od wroga braknie krwi, brat z odsieczą przyjdzie ci

Za naszą słowiańską jedność! Sława!

Kiedym wroga w popiół mietliśmy, miecze słodko w serca wbijając
Naszych braci w niewolę brano, żywcem paląc na pal nabijając
Teraz my górą jesteśmy, my potężny naród słowiański
Plemion wiele, lecz jeden korzeń który zawsze będzie pogański!

Jeden my kraj, słowiański kraj
Jeden my ród, słowiański ród!

Jeden my kraj, słowiański kraj
Jeden my ród, słowiański ród!

Sztandar chwały niesiemy, nie na błogi lecz w sercu
Patrząc hardo przed siebie odrzucając złudzenia,
Braćmi broni jesteśmy nie padamy przed wrogiem lecz to w walce giniemy
Perunie!
Honor sprawą jest naszą lecz jedność siłą
Jedną ścieżką jak Samon każdy z nas dziś podąża!

Dzięki temu od wieków nasz to naród słowiański nade wrogie mu plemię w cierpieniu pogrąża!
Dzięki temu od wieków nasz to naród słowiański nade wrogie mu plemię w cierpieniu pogrąża!

Płynie w nas Zadrugi ogień, w sercach żar, słowiańska krew
Jak gorąca woda powoli wrze, niech już na zawsze zostanie tak!