Saybia - Angel

To nie świat jest niesprawny
To ja, to ja
Myślę, że biegnę wzdłuż granic
Tylko by ujrzeć, by ujrzeć

Jeśli przyjazna twarz mogłaby wpaść i mnie uratować
Lecz straciłem wiarę tak, jak zgubiłem drogę

To nie ulica jest zrobiona z betonu
To Ty, to Ty
Myślę, że próbuję przeniknąć to z tym punktem widzenia
Nigdy nie wziąłem więcej niż dałem Tobie
Zostałem zwiedziony na manowce i zgubiłem drogę

Nigdy nie czułem się tak samotny
Rozebrany do naga i ograniczony do minimum
Straciłem wiarę w nią sam
Bez kolejki do drzwi mojego domu

To nie światło rzuca cień
To zwątpienie, to zwątpienie
Jak melancholijny smutek powstał, powstał

Nigdy nie walczyłem tak mocno jak walczę dla Ciebie
Nie staję się silniejszy, by udowodnić, że nie mam racji

Nigdy nie czułem się tak samotny
Rozebrany do naga i ograniczony do minimum
Straciłem wiarę w nią sam
Bez kolejki do drzwi mojego domu

I Bóg zesłał anioła
Anioła
Ona jest aniołem
Aniołem...

Nigdy nie czułem się tak samotny
Rozebrany do naga i ograniczony do minimum
Straciłem wiarę w nią sam
Bez kolejki do drzwi mojego domu
Bóg zesłał anioła
Zesłał anioła
Anioła
Ona jest aaaa... aniołem

To nie moje życie jest przestarzałe
To młodość, moja młodość
Myślę, że zajęło mi chwilę ujrzenie prawdy, ujrzenie prawdy
Utkwiłem w drobnych szczegółach, więc minąłem się z celem
Dostałem o wiele więcej niż się targowałem...