Syd Barrett - Clowns And Jugglers

Podróż na znak i 'ho', w górę w dół, i jeszcze 'fro'
Nie da się tego opisać
Podróż, podróż w marzenie smoka
Ukryj swoje skrzydła w wieży duchów
Żagle 'gdaczą' z każdym kolejnym rozbitym talerzem
Cały popękany przez rozproszone igły
Mały, maleńki gong
Odksztuszający, przeczyszcza jego gardło
Pani, widzisz to zanim wstaniesz
hej ho, „nigdy nie pozostać w martwym punkcie”
stary poczciwy, najlepszy szaleniec
zielone koniki polne, zespół Herbarian
i dźwięk, który oni grają są 'nam powierzone'
więc podróż na znak i 'ho', w górę w dół, i jeszcze 'fro'
nie da się tego opisać
proszę, zostaw nas tu
zbliżmy nasze oczy do ośmiornicy, teraz!

Czy to nie jest wspaniałe, zgubić się w lesie?
Czy to nie jest niedobre, kiedy jest w nim tak źle?
Znaczy jeszcze mniej ode mnie, niż sam myślę
Z miodowym pługiem żółtych, cienistych nasion
Szaleniec śmiał się z mężczyzny, będącego na granicy ‘wytrzymałości’
'hej ho', rozdrażniony Talbot
wiatry, które spowodowali, uwolnienie się i ruch liści
oni nigdy nie włożą mnie do swojej torby
rozszalałe morza zawsze będą się przelewać
więc tak, jak wysoko idziesz, jak nisko się skradasz
wiatr to wpycha w tropikalny żar
trutnie, one gromadzą się na omszałych miejscach
skrzypiące drzwi zawsze będą skrzypieć
dwa w górę, dwa w dół, nigdy nie poznamy
proszę, zostaw nas tu
zbliżmy nasze oczy do ośmiornicy, teraz!

Czuwać, dotykając bioder
do szaleńca, puszczającego dziko pościg
"Krętacz" wykrzykujący „kangurzy” okrzyk
to prawda, zapłakali pod ich drzewem
proszę, zostaw nas tu
zbliżmy nasze oczy do ośmiornicy, teraz!
Szaleniec śmiał się z mężczyzny, będącego na granicy ‘wytrzymałości’
'hej ho', rozdrażniony Talbot