Symetria - Luminis

Gdy budzisz się mówią Ci,
co jawą jest, a co snem.
Gdy przejrzeć na oczy chcesz,
oni delikatnie zamykają Ci je.
Tyle kłamstw.
Cały przesiąknięty nimi świat.
Dziwnie tak, gdy czerwone staje się niebo.
Powiedz jak to w ogóle jest możliwe.
Zabrać sens, zabić to, co niewinne.

Ja wierzę i czuję, że zmienia się świat.
Zaczynając od siebie, on zmienia się w nas.
Przecież nie możemy tak wiecznie trwać.
Nigdy nie mogliśmy, tak wiecznie trwać.

Czy słyszysz to tak, jak ja ?
Nienarodzony krzyk,
nienarodzony płacz.
Te dłonie i serca
Chciały mieć te kilka chwil.
Udowodnij, że można pozwolić żyć.
Niemy krzyk, słychać go wciąć w niebiosach.
Suchy płacz, bez łez i zbędnych pytań.
Gdzie ten żal, co w sercach zrodzić się miał ?
Gdzie ten gniew, co zatrzymać to miał ?

Ja wierzę i czuję, że zmienia się świat.
Zaczynając od siebie, on zmienia się w nas.
Przecież nie możemy tak wiecznie trwać.
Nigdy nie mogliśmy, tak wiecznie trwać.

Ja wierzę i czuję, że zmienia się świat.
Zaczynając od siebie, on zmienia się w nas.
Przecież nie możemy tak wiecznie trwać.
Nigdy nie mogliśmy, tak wiecznie trwać.