Szary Człowiek - Byłaś...

Byłaś jak słoneczny dzień
Byłaś jak ciepły deszcz
Dotykałem myśli Twych
Kiedy całowałaś mnie

Gwiazdy prowadziły Nas
Kiedy biegliśmy przez noc
Tylko Ty i ja
Razem aż po blady świt
Tam, gdzie były Nasze sny

A teraz tonę, nie ma Cię
Jesteś Jedyną, którą kochać chcę

Widzę Twoją twarz
Pełną słodkich łez
Oddałaś mi Swój ból
Wszystko zabrał strach
Czerń pokryła mgła
Pozostał proch i pył

Wspomnienia wokół mnie
Zabierają czas, niszczą to, co jest
Jestem jak stary zżółkły liść
Który spadł z najwyższego z drzew

A przecież nie tak miało być
Wciąż krzyczę: wróć do mnie
Muszę zapomnieć i nabrać sił

Znowu widzę Cię
Stoisz obok mnie
Wciąż nie mówimy nic
Byłaś moim snem
Znikłaś w ciemnej mgle
Pozostał ból i pył

Słodkość Twoich ust
Dotykanie Cię
Żar gorących ciał
I chwilę gdy kochaliśmy się

Wiem, że znów Jesteś najpiękniejszą z gwiazd
Na niebie, które ktoś Tobie dał
I pójdziesz z nim razem przez życie
Lecz nigdy już, lecz nigdy więcej to nie będę ja

Nigdy to nie będę ja
Nigdy już nie będzie Nas
Nigdy już nie będzie Nas
Nigdy już nie będzie Nas
Nigdy już nie będzie Nas

Nie, nie, nie, nie
Nigdy już nie będzie Nas

Nigdy już nie będzie Nas
Nigdy już nie będzie Nas
Nigdy już nie będzie Nas
Już nie będzie więcej Nas
Już nie będzie więcej Nas
Już nie będzie więcej Nas