Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
The Agonist
Popularne teksty
16. Tior - Ma Bella
The Agonist - The Tempest (The Siren's Song; The Banshee's Cry)
The Tempest (The Siren's Song; The Banshee's Cry)
Tekst dodał(a): Aske
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): painless
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): FvckYouXD
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
I say!
Why do you grip so hard, that way?
Of what, is there left to be afraid?
Let the waves elope with your empty remains.
They erode your foothold, anyway.
They Mosh
Unaware of their own might
Hypnotizing
Shore-ward swallowing
They storm me, ganging up on me!
What’s become of the home that supported me?
They spit me back after drowning me
Then slip away dragging their fingers behind them.
But you expel the salt sink down lower than the undertow would bring you.
You just don’t seem to see how returning to them is so far beneath you.
But then
How come my corpse – it rises up?
And it is my soul that has sunk?
Hear!
That sound rings out across the land
Over, the roaring waves through every grain of sand
Is it of loss and pain or made to seduce man?
Listen!
The oohs and aahs of
Funeral spectator’s
Death admirators
As they bathe in ritual memories and fake tears.
Life’s underrated.
Jaded and hatred
Isolate you so abandon your fears.
And spread my ashes like a bouquet of seeds.
Far up, far out…
To show you what I’m made of.
Kill the parasite in every co-dependent
Brain fallen slave to pull the waves
The pull of the waves
The natural decay
Of all that is made
Is how redemption is paid
But you expel the salt sink down lower than the undertow would bring you.
You just don’t seem to see how returning to them is so far beneath you.
Say, Dickinson, who do you blame for your romantic death wish?
And does it remain true that angry winds feel like a lover’s breath?
That’s why you grip so hard.
No!
It’s simply condition keeping me locked in!
I could escape if I knew how to swim!
Look… feel… you’re aided
Wind, sun and strangers
have come to guide you so the choice is clear
We’ll spread your ashes like a bouquet of seeds.
Far up, far out…
So show us what you’re made of.
We’ll kill the parasite in every co-dependent
Brain fallen slave to the pull of the waves.
Playfully
Badgering
Casually capturing
To escape the surface chaos is to sink – not to swim.
You say
To release the stranglehold keeping me safely beneath.
But, as sea foam rises up
Tickles my lips and sinks inside
Doesn’t the choice of future paths become a matter of pride?
When I’ve struggled so hard to excel,
Why is it so unappealing to survive?
Why do you grip so hard, that way?
Of what, is there left to be afraid?
Let the waves elope with your empty remains.
They erode your foothold, anyway.
They Mosh
Unaware of their own might
Hypnotizing
Shore-ward swallowing
They storm me, ganging up on me!
What’s become of the home that supported me?
They spit me back after drowning me
Then slip away dragging their fingers behind them.
But you expel the salt sink down lower than the undertow would bring you.
You just don’t seem to see how returning to them is so far beneath you.
But then
How come my corpse – it rises up?
And it is my soul that has sunk?
Hear!
That sound rings out across the land
Over, the roaring waves through every grain of sand
Is it of loss and pain or made to seduce man?
Listen!
The oohs and aahs of
Funeral spectator’s
Death admirators
As they bathe in ritual memories and fake tears.
Life’s underrated.
Jaded and hatred
Isolate you so abandon your fears.
And spread my ashes like a bouquet of seeds.
Far up, far out…
To show you what I’m made of.
Kill the parasite in every co-dependent
Brain fallen slave to pull the waves
The pull of the waves
The natural decay
Of all that is made
Is how redemption is paid
But you expel the salt sink down lower than the undertow would bring you.
You just don’t seem to see how returning to them is so far beneath you.
Say, Dickinson, who do you blame for your romantic death wish?
And does it remain true that angry winds feel like a lover’s breath?
That’s why you grip so hard.
No!
It’s simply condition keeping me locked in!
I could escape if I knew how to swim!
Look… feel… you’re aided
Wind, sun and strangers
have come to guide you so the choice is clear
We’ll spread your ashes like a bouquet of seeds.
Far up, far out…
So show us what you’re made of.
We’ll kill the parasite in every co-dependent
Brain fallen slave to the pull of the waves.
Playfully
Badgering
Casually capturing
To escape the surface chaos is to sink – not to swim.
You say
To release the stranglehold keeping me safely beneath.
But, as sea foam rises up
Tickles my lips and sinks inside
Doesn’t the choice of future paths become a matter of pride?
When I’ve struggled so hard to excel,
Why is it so unappealing to survive?
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie''Burza (Syrenia pieśń, Płacz Banshee)''
Mówię!
Czemu ściskasz tak mocno w ten sposób?
Po co? Jest coś, co sprawia, że się boisz?
Pozwól falom porwać twe puste pozostałości.
One niszczą twój punkt oporu.
Oni tańczą Mosh
nieświadomi swojej własnej siły.
Hipnotyzujące,
na wprost połykające.
Otaczają mnie! Grupowo uprawiają karalny czyn!
Co stanie się z domem, który mnie chronił?
Trzaskają mną, po tym jak mnie zagłuszyli.
Uciekają, przeciągając po nich swe palce.
Ale wyrzucasz sól wykopaną niżej niż mógłbyś ją przynieść.
Ty po prostu nie widzisz jak powrócić do nich, gdyż są wysoko nad tobą.
Ale teraz,
jak me ciało - wznosi się?
A to jest moja dusza, która spadła?
Słuchaj!
Ten dźwięk jest słyszalny wszędzie!
Krzyczące fale poprzez ziarna piasku są zgubą i bólem, czy może ratunkiem człowieka?
Słuchaj!
Ochy i achy pogrzebu.
Podziwiający śmierć, kąpiący się w rytualnych wspomnieniach i sztucznych łzach.
Życie jest niedoceniane.
Zmęczenie i nienawiść izolują cię, porzucając twe lęki.
I rozrzuć moje prochy jak bukiet nasion.
By pokazać czym się stałem.
Zabij współoskarżonych.
Mózg upada niczym sługa, pociągnięty przez fale.
Wysiłek fal.
Naturalny zanik
wszystkiego co jest stworzone.
Dług jest spłacony.
Ale wyrzucasz sól wykopaną niżej niż mógłbyś ją przynieśc.
Ty po prostu nie widzisz jak powrócic do nich, gdyż są wysoko nad tobą.
Powiedz, Dickinson, kogo winisz za życzenie romantycznej śmierci?
I kto pozostaje naprawdę wściekły za oddech kochanka?
To dlatego ściskasz tak mocno.
Nie!
To proste trzymać mnie zamkniętego.
Mógłbym uciec, jeśli wiedziałbym jak pływać.
Patrz... Czuj... Jesteś wspomagany.
Wiatr, słońce i dziwni ludzie przyszli by poprowadzić cię, ale wybór jest twój.
Rozrzucimy twoje prochy jak bukiet nasion.
By pokazac czym się stałeś.
Zabijemy współoskarżonych.
Mózg upada niczym sługa, pociągnięty przez fale.
Wesołość
Wiercenie dziury w brzuchu
Swobodne przyciąganie
Ucieczka z powierzchni chaosu jest do zamierania - nie do pływania.
Ty mówisz
i zdajesz sobie sprawę, że bastion trzyma mnie ponad tym bezpiecznego.
Ale jak morze z piany powstaje, łaskoczą me wargi i zamierają w środku.
To nie wybór przyszłych dróg stają się ważnymi dla pychy?
Kiedy walczyłem zażarcie dla dostępu, czemu to było jak głuche wezwanie?
Mówię!
Czemu ściskasz tak mocno w ten sposób?
Po co? Jest coś, co sprawia, że się boisz?
Pozwól falom porwać twe puste pozostałości.
One niszczą twój punkt oporu.
Oni tańczą Mosh
nieświadomi swojej własnej siły.
Hipnotyzujące,
na wprost połykające.
Otaczają mnie! Grupowo uprawiają karalny czyn!
Co stanie się z domem, który mnie chronił?
Trzaskają mną, po tym jak mnie zagłuszyli.
Uciekają, przeciągając po nich swe palce.
Ale wyrzucasz sól wykopaną niżej niż mógłbyś ją przynieść.
Ty po prostu nie widzisz jak powrócić do nich, gdyż są wysoko nad tobą.
Ale teraz,
jak me ciało - wznosi się?
A to jest moja dusza, która spadła?
Słuchaj!
Ten dźwięk jest słyszalny wszędzie!
Krzyczące fale poprzez ziarna piasku są zgubą i bólem, czy może ratunkiem człowieka?
Słuchaj!
Ochy i achy pogrzebu.
Podziwiający śmierć, kąpiący się w rytualnych wspomnieniach i sztucznych łzach.
Życie jest niedoceniane.
Zmęczenie i nienawiść izolują cię, porzucając twe lęki.
I rozrzuć moje prochy jak bukiet nasion.
By pokazać czym się stałem.
Zabij współoskarżonych.
Mózg upada niczym sługa, pociągnięty przez fale.
Wysiłek fal.
Naturalny zanik
wszystkiego co jest stworzone.
Dług jest spłacony.
Ale wyrzucasz sól wykopaną niżej niż mógłbyś ją przynieśc.
Ty po prostu nie widzisz jak powrócic do nich, gdyż są wysoko nad tobą.
Powiedz, Dickinson, kogo winisz za życzenie romantycznej śmierci?
I kto pozostaje naprawdę wściekły za oddech kochanka?
To dlatego ściskasz tak mocno.
Nie!
To proste trzymać mnie zamkniętego.
Mógłbym uciec, jeśli wiedziałbym jak pływać.
Patrz... Czuj... Jesteś wspomagany.
Wiatr, słońce i dziwni ludzie przyszli by poprowadzić cię, ale wybór jest twój.
Rozrzucimy twoje prochy jak bukiet nasion.
By pokazac czym się stałeś.
Zabijemy współoskarżonych.
Mózg upada niczym sługa, pociągnięty przez fale.
Wesołość
Wiercenie dziury w brzuchu
Swobodne przyciąganie
Ucieczka z powierzchni chaosu jest do zamierania - nie do pływania.
Ty mówisz
i zdajesz sobie sprawę, że bastion trzyma mnie ponad tym bezpiecznego.
Ale jak morze z piany powstaje, łaskoczą me wargi i zamierają w środku.
To nie wybór przyszłych dróg stają się ważnymi dla pychy?
Kiedy walczyłem zażarcie dla dostępu, czemu to było jak głuche wezwanie?
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Alissa White - Gluz Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
The Agonist |
| Rok wydania: |
2009 |
| Wykonanie oryginalne: |
The Agonist |
| Płyty: |
Lullabies for the Dormant Mind |
Komentarze (0):