The Antlers - Wake

z zamkniętymi drzwiami, zaciągniętymi zasłonami, świat się kurczy.
odsłońmy je. ale ktoś musi pozamiatać podłogę, zebrać jej brudne ubrania. to nie moja robota.
teraz, gdy każdy jest wrogiem, moje serce tonie.
schowajmy te pazury.
nie obwiniam ich o wyjście za kurtynę, bo to ja pociągnąłem za sznurek.
chcę tylko zawołać ich na oklaski.

wiosna pierwszego maja z Thompsonem* była okropna. schowaliśmy się w katakumbach. teraz śpię obok pułapek na myszy,
w łóżku pełnym naszych ubrań mając nadzieję, że ona nie wróci do domu
było łatwiej zamknąć drzwi i zniszczyć telefon, niż pokazać swoje ciało,
bo najtrudniejszą rzeczą jest nigdy nikogo nie żałować. to wpuszczanie ludzi do środka.

cóż, możesz wejść do środka, odblokować drzwi, zdjąć buty,
ale to może potrwać całą noc
by wytłumaczyć ci, że mogłem wyjść przez te ruchome drzwi,
ale chwila nigdy nie była wystarczająco dobra.
kiedy przyleciał twój helikopter i próbowałaś mnie wydostać,
obwiązałem linę wokół szyi.
a po tym przestał być dla ciebie ważny mój ratunek -
wiedziałaś już czego się spodziewać.

że z zamkniętymi drzwiami i zaciągniętymi zasłonami
jesteśmy wystarczająco martwi.
nie otwierają się od środka.
ktoś musi mówić i trzymać język za zębami,
by nigdy nie pozwolić na odmówienie tego prawa
nie możemy polegać na zdjęciach i odwiedzinach,
ale po prostu nie wiem od czego zacząć.
chciałbym otworzyć te drzwi siłą, jeśli tylko mi wybaczysz.
mam klucze, wpuszczam ludzi do środka

nie bój się mówić,
nie mów przez czyjeś zęby,
nie targuj się, gdy jesteś słaby,
nie przyjmuj tej ostrej przemocy
niektórych pacjentów można uratować, ale ten ciężar nie jest twój

nie pozwól nigdy nikomu by wmówił ci, że na to zasługujesz

*chodzi zapewne o święto pracy, ustanowione w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przez Johna Thompsona