The Crane Wives - Nobody

Obudziła mnie o świcie
Małomównie niczym pająk
Tkający sieci świętych słów kiedy wciąż spała
Uśmierć księżyc za moim oknem
Naciągnij narzutę
I usłysz jej głos który waha się jak maczeta przecinająca drzewa

Przy tylnym wyjściu pojawił się cień
Coś się porusza w mroku
Ona zapala papierosy, jak latarnie
Potrzebne ciemności w mojej głowie

Nikt nigdy mnie tak nie kochał, nigdy mnie tak nie kochał
Nikt nigdy mnie tak nie kochał
Jak ona mówi, że mnie kocha

Wrażliwa niczym rana
Ostrzejsza niż żyletka
Owija mnie swoimi mackami
Jakby nigdy nie chciała mnie puścić
Pasja porusza sklepieniem, lecz nigdy na moją korzyść
Drżę w centrum jedynej zamieci jaka wydaje mi się znajoma

Kluczę są przy tylnym wyjściu
Coś rozpacza w mojej piersi
To zagłusza każdą przestrogę
I grzechy które wyznała

Nikt mnie nigdy tak nie kochał, nigdy tak nie kochał
Nikt nigdy mnie tak nie kochał
Tak mi mówi
Nikt mnie nigdy tak nie kochał, nigdy tak nie kochał
Nikt nigdy mnie tak nie kochał
Jak ona mówi, że mnie kocha

Powinnam zliczać błogosławieństwa
Coś jest lepsze niż nic
Co nie, co nie, co nie
Jest to dość bliskie perfekcji
Czemu to szkodzi, chociaż trochę?
trochę
trochę

Nikt mnie nigdy tak nie kochał, nigdy tak nie kochał
Nikt nigdy mnie tak nie kochał
Jak ona mnie kocha
Nikt mnie nigdy tak nie kochał, nigdy tak nie kochał
Nikt nigdy mnie tak nie kochał
Jak ona mówi, że mnie kocha