The GazettE - Loss

"Strata"

Tylko ból odbija się echem w tym pokoju
Otwieram oczy i spoglądam na ciebie,
Masz ślady czegoś podobnego
Ciekawe dlaczego moje serce czuje taki niepokój

Nabierasz powietrza, by coś powiedzieć, trzymając mnie za rękę
Zastanawiam się gdzie schowało się moje „ja” które znałaś

Proszę, przywołaj moje imię
Powinienem odpowiedzieć na twe prośby uśmiechem?
Tak bardzo boję się cię zranić, że straciłem z oczu prawdę

Nie mogę sobie nawet przypomnieć
Powodu, dla którego płaczesz
Jednak moje serce dalej chce tu być

Potrząsasz mną
Na razie tyle wystarczy
Na pewno nie tylko niebo które oglądaliśmy wczoraj
Wierzy w jaśniejące jutro

Pośród mojej mglistej świadomości
Dostrzegam rozproszone odbicie
„Sylwetki dwójki szczęśliwych ludzi”
„Głos rozmyty przez fale”
Wydawało mi się, że się skończą
Jeśli wyciągnę do nich rękę

Proszę upomnij się o moje imię
Powinienem odpowiedzieć na twe prośby uśmiechem?
Tak bardzo boję się cię zranić, że już nic nie widzę

Potrząsasz mną
Na razie tyle wystarczy
Na pewno nie tylko niebo które oglądaliśmy wczoraj
Wierzy w jaśniejące jutro
Ale jeżeli „ja”, który nie mogę sobie nic przypomnieć
Jestem tym, którego zostawiłaś i zamierzasz zgubić
To jutro także zostanie zabrane*

Nie mogę przypomnieć sobie twego imienia