The Virginmarys - Into Dust

Chcę powiedzieć, że jestem zmęczony, ale się kurwa nudzę
Muszę się wydostać
Zmienić imię i znaleźć miejsce, które będę mógł nazwać swoim własnym
I żyć w samotności aż po kres swych dni
Kończą mi się powody aby zostać w tej grzej
Wiem, że serce nie opłaci mojej drogi
Tonę w tym gównie i ciągłym warkocie
W tych wszystkich rozmowach, gdy nie ma o czym mówić
Wiele gadania, gdzie nie ma o czym mówić
I kolejny sen się rozsypuje
Bitwa trwa dalej
aż do zagłady matki natury
Po której jesteś stronie
Podaruj mi coś, abym poczuł
Daj mi ludzi, którym mogę zaufać
Gdy rozluźniam się ze swoją kamienną twarzą
I kruszeję w pył
Wykańczam się na cienkiej linii miłości i nienawiści
Wykopują nasiona, które zasadziłem
Wszędzie gdzie się obrócę kolejny ktoś do zapłaty
Robię kolejny krok z dala od domu
Szukam nadziei jak igły w stogu siana
Duszy między częściami ciała
Wyrzuciłem twoje listy siedem lat za późno
Były one plastrem na pękniętym sercu
Brudnym plastrem na pękniętym sercu
I oto kolejne zbrukane marzenie
To czego chciałeś od życia, przepadło
A zatem gdzie chcesz stać dziewczyno?
Którą stroną wybierzesz?
Podaruj mi coś, abym poczuł
Daj mi ludzi, którym mogę zaufać
Gdy rozluźniam się ze swoją kamienną twarzą
I kruszeję w pył
Podaruj mi coś prawdziwego
Podaruj mi ludzi, których kocham
Gdy rozluźniam się ze swoją kamienną twarzą
I kruszeję w pył
W pył
W pył
W pył
Podaruj mi coś, abym poczuł
Daj mi ludzi, którym mogę zaufać
Podaruj mi coś prawdziwego
Podczas gdy kruszeję w pył
Podaruj mi coś, abym poczuł
Podaruj mi ludzi, których kocham
Podaruj mi coś prawdziwego
Podczas gdy kruszeję w pył