Udo Jürgens - 5 Minuten vor 12

I widziałem las,
Gdzie teraz buduje się lotnisko
Widziałem deszcz jak truciznę
Tam, gdzie spadł, liście obumierały
I widziałem płot,
Gdzie wcześniej była tylko wolność
Widziałem szary beton,
Gdzie niedawno była łąka
I widziałem plażę,
Która była całkowicie czarna od oleju i smoły,
I widziałem miasto,
W którym człowiek już się nie liczył,
Ale widziałem też dolinę,
Która była pełna kwitnących drzew,
Samotne jezioro
Jak lustro, tak jasne i czyste,
I spojrzałem na zegarek: za pięć minut dwunasta

I widziałem kobietę,
Która prawie zamarzła z samotności,
I widziałem też dziecko,
Dla którego nigdy nie miano czasu,
I widziałem mężczyznę,
Który szerzył nadzieję i pokój,
I widziałem, jak później
Zginął za to od kuli,
Ale widziałem też przyjaciela,
Który był przy mnie w trudnym czasie
Widziałem kogoś, kto podał
Bezradnemu pomocną dłoń
I spojrzałem na zegarek: za pięć minut dwunasta

Widziałem nienawiść w oczach,
Ślepą, wściekłą wiarę,
Widziałem, jak miłość zamarza,
Widziałem, jak zwycięzcy przegrywają,
Widziałem bomby i miny,
Widziałem, jak spekulanci zarabiają,
Widziałem, jak mądrale przemawiają,
A fanatycy zabijają,
Ale widziałem też strach,
Który prowadzi tak wielu do opamiętania się
Ktoś mi powiedział,
Że przyszłość zaczyna się właśnie teraz
I spojrzałem na zegarek: za pięć minut dwunasta

Na na na...

Widziałem też strach,
Który prowadzi tak wielu do opamiętania się
Ktoś mi powiedział,
Że przyszłość zaczyna się właśnie teraz
I spojrzałem na zegarek: za pięć minut dwunasta