Vesania - Halflight

Nawet gdy idę przez dolinę cienia śmierci
Nie boję się żadnego światła, nie boję się żadnego bólu, nie boję się żadnego wybawienia
Ponieważ stoję na szczycie największej sterty czaszek
Wdycham strach, a wydycham gniew.

Wzywam was, dusze w czeluściach i w gwiazdach
Stańcie ze mną twarzą w twarz, za bluźnierstwo przeciwko wam wszystkim.

Ponieważ upadły pamięta niebo i radość- Wysoko cenię wszystkie dawne wspomnienia
Największą klątwą ze wszystkich których nigdy nie zapomnimy jest to, co straciliśmy...

"Raz byłem tym, który pożądał twego światła, i byłem tym, który chciał ułatwić twój trud"
Największą stratą jest to, co umiera w nas, co umiera w nas kiedy my żyjemy.

Tak to wszystko się zaczęło, zostałem pozostawiony z niczym
Na początku pozwalasz mi dotknąć i poczuć to trzeźwe przestrzeganie
Potem sprawiasz że patrzę gdy umierasz, gdy idę przez procedurę mojego życia
Spokój i opanowanie było tym, czego szukałem.

Teraz zaszedłem do miejsca, z którego nie ma powrotu
Sprawię, że wy wszyscy utracicie swoją wiarę i spłoniecie
A gdy to wszystko się zakończy, kiedy wasze nadzieje znikną, zrozumiem wszystko co zrobiłem
Widząc te wszystkie groby i szlochających nad nimi ludzi, nie mam dokąd stąd iść.
Staję twarzą w twarz z lufą broni, cała wiedza przychodzi do mnie z doświadczenia.
Utrata i posiadanie, śmierć i życie są tymi, gdzie nie pada cień, gdzie nie słońce nie świeci.