Vintersorg - Tusenåriga stråk

Na wielkim płaskowyżu tiällheden, elastyczność kolorów jest wszystkim, wraz z wilgotnymi krajobrazami
przejętymi przez uwodzące zimne królestwo roślin
To jego kwiecista i świecąca tajemnica

Podróżuję w ponurym królestwie cieni deszczu
O zielonym mroku wyżyn na dużych wysokościach
Czując się, jak równy ziemiom
Roślina żywicielska dla storczyków i pączków lodowych

Dolina łez w ciemnym świetle
Na tysiącletnich ścieżkach
Jest szerokim horyzontem z bezgraniczną przestrzenią
Rozbite figury z tej samej ery
Zostawiają glebę naznaczoną przez mróz
Na tysiącletnich ścieżkach
Pod świecącym schronem jesiennego mrozu
Wszystko od tego samego głosu, wszystko w tym samym języku

W dolinie ciągnie mnie do krańca wody
Tam gdzie pojawia się przelotna poranna mgła
Pojawiła się z głębi, pojawiła się z nieba
I przywołuje wszelkie wizje o jej wielkości

Bezdrożna ścieżka dla tego towarzysza wędrówek
Podczas gdy gaje brzozowe ogrzewają nad sobą swój kruchy łuk
Nisko-alpejskie pasy wiklinowe dają mi spokój i odpoczynek
Zaokrąglanie korzeni daje mi czystość, której potrzebuję

Otwarty na rażące złudzenie na mchach i madach
Wąwóz ozdobiony jest wschodzącym światłem słońca
Przyciągany przez brzęczącą serenadę z bogatych skrzeli
Która unosi się z wysokiego szczytu górskiego jeziora