Wacław Klimowicz - Gęba (Giemba)

W kabarecie byłem raz
I mile spędzając czas
Z dzieweczką, jak kwiat
Jam w gabinecie siadł

Czas mile płynął nam
Jam ją całował tam
Lecz gdy nastał dzień
Zdziwionym wstał, jak pień

O, gięba ach jaka gięba!
Gdzieżem ja oczy miał
Gięba, ach, co za gęba
Gdziem wylegiwał się, wnet żem nura dał

Gdym ją pożegnał już
Chcę wyjść lecz ani rusz
Wciąż lecę w tył
Tak żem się spił

Ze schodów żem na łeb spadł
A niech to porwie kat
Nazajutrz mówię wam
Jam się nie poznał sam

Oj, gięba, ach, jaka gięba!
Gęba podrapana ma
Gięba, tu brak mi zęba
A tutaj, tu, mam siniaki aż dwa

Wszystkiegom użył w bród
Poznałem dziewczę cud
U ołtarza stóp
Ja z nią wziąłem ślub

Lecz tu mnie dotknął cios
Teściowe dał mi los
Od niej, mówię wam
Uciekłby diabeł sam

Oj
Gięba, ach, jaka gięba!
Gęba gadatliwa ta
Gięba, włos staje dęba
Ona przekrzyczy wiatraki dwa