Wang Yibo - Won't Forget

W Zaciszu Obłoków nocami czuć chłód
Jak gdyby czysta bryza owiewała moje serce w blasku jasnego księżyca
Samotnie wpatruję się w biały śnieg
Spoglądając w już dawno minione dni

„Uśmiech Cesarza” z Gusu
Zakopany w śniegu, aby zachować smak najwspanialszych lat
Dźwięki strun słychać nawet z daleka
Grają melodię pytającą o duszę, lecz nikt nie odpowiada

Czy nadal pytasz?
Pytasz o wszystkie szaleństwa ludzi od początku czasów?
Kto tam jest tak daleko?
Pytasz znowu starego przyjaciela ile zło czy dobro, pochwały czy oskarżenia są w ogóle warte?
Jak mam kiedykolwiek zapomnieć?
W Zaciszu Obłoków razem złożyliśmy obietnicę
Gdzie mogę cię znaleźć?
Tych spojrzeń, które razem wymienialiśmy, nigdy nie zapomnę

Poważany przez wszystkich, nazwany „niosącym światło” (HanGuang-jun)
Pomagający zawsze tam, gdzie największy chaos
Lecz nie chce zapomnieć
Wspomina raz za razem dawno minione dni

Imię miecza Bichen słychać wzdłuż i wszerz (Unikaj doczesnych spraw)
Jednak tak naprawdę trudno uniknąć szaleństwa miłości, nienawiści, dobra i zła tego świata
Dźwięki strun słychać nawet z daleka
Grają melodię pytającą o duszę, lecz nikt nie odpowiada

Czy nadal pytasz?
Pytasz o wszystkie szaleństwa ludzi od początku czasów?
Kto tam jest tak daleko?
Pytasz znowu starego przyjaciela ile zło czy dobro, pochwały czy oskarżenia są w ogóle warte?
Jak mam kiedykolwiek zapomnieć?
W Zaciszu Obłoków razem złożyliśmy obietnicę
Gdzie mogę cię znaleźć?
Tych spojrzeń, które razem wymienialiśmy, nigdy nie zapomnę

Czy nadal pytasz?
Nie pytasz już o wszystkie szaleństwa ludzi od początku czasów
Kto tam jest tak daleko?
Nikt nie wie ile zło czy dobro, pochwały czy oskarżenia są w ogóle warte
Jak mam kiedykolwiek zapomnieć?
Przez moje życie przewija się tylu ludzi, lecz tylko ciebie nigdy nie zapomnę
Teraz jesteśmy razem
Nic się nie zmieniło od czasu naszego ostatniego spotkania