Wij - Żmij

Coś szarpie się w korzeniach
drzewa stworzenia
Ślepia barwy krwi
otwiera żerca blasku, Żmij
Jak pchła z pragnienia wściekła
chłepce z żył ogarów piekła
Droga Mleczna mu się śni
już nie będzie w ziemi tkwił

Żmij, pożeracz gwiazd

Drży w posadach cała ziemia
niebios sklepienia
Śliskie cielsko lśni
dumny łeb zadziera Żmij
Na białe karły pluje jadem
wije się komety śladem
ożarł się bydła i dziewic
rusza w kosmos z życia plewić

Żmij, pożeracz gwiazd
Żmij pochłonie brzask

Nędzni niewolnicy światła
módlcie się do swojego boga
dość ma Żmij waszego jadła
do wyraju zamknął wrota

Żmij, pożeracz gwiazd
Żmij pochłonie świat