X Japan - Kurenai

Nie potrafiłem patrzeć wstecz
Odszedłeś ode mnie
Czułem w sercu ból
Bałem się pójść za tobą
Kiedy spojrzałem na
Cienie na ścianie
Zacząłem biec w noc
Aby odnaleźć w sobie prawdę

Jesteś otulony przez wichurę wiejącą w tym mieście
Zamknęłaś oczy w przeszywającym wietrze
Zacząłeś biec jakbyś coś gonił
Byłem dla ciebie niewidoczny, mimo że byłem przy tobie
Westchnienie wspomnień zanika w tłumie ludzi
Nie chcę być już jedynym który nie posiada miłości
Cały ty w moim wspomnieniu
Wciąż błyszczysz w moim sercu
Moje stęsknione serce
Jest mokre od przelewających się łez

Zabarwiony na szkarłatno
Nie mam osoby, która mogła by mnie pocieszyć
Nie da się już drugi raz dosięgnąć tych uczuć
Stojąc twarzą w twarz z miłością która jest zamknięta na klucz
nie przestawałem krzyczeć

zaczęłaś biec jakbyś coś goniła
Byłem dla ciebie niewidoczny mimo że byłem przy tobie

Ja zabarwiony na szkarłatno
nie jestem już osobą która mogła by cię pocieszyć
Uczucia, których nie da się odzyskać
Zmierzają w stronę miłości, która się skończyła
Nie mogłem przestać płakać

Ja zabarwiony na szkarłatno
nie jestem już osobą która mogła by cię pocieszyć
Uczucia, których nie da się odzyskać
Zmierzają w stronę miłości, która się skończyła
Nie mogłem przestać płakać

Ja zabarwiony na szkarłatno
nie jestem już osobą która mogła by cię pocieszyć
Uczucia, których nie da się odzyskać
Zmierzają w stronę miłości, która się skończyła
Nie mogłem przestać płakać

...nie mam osoby, która mogłaby mnie pocieszyć

Płacząc pośród szkarłatu