Żurawie - Klucz żurawi

Klucz żurawi przeciął niebo po południu.
Łopot skrzydeł niósł się z wiatrem w siną dal.
Gdy wspominam nasze dni spędzone wspólnie,
To aż mnie za moje serce ściska żal.

Z dłonią w dłoni patrzyliśmy na horyzont,
Same dobre chwile dał nam wtedy świat.
I ten wiatr, co łodziom żagle wydął,
Lecz niestety, tak jak zając biegnie czas.

O hej, o hej, ahoj, ahoj,
Nie zawrócisz już dzikich żurawi.
O hej, o hej, ahoj, ahoj,
Nasze dni z nimi w dal odleciały.
Odleciały...

Mkną wciąż fale po jeziora srebrnej tafli,
Z cichym pluskiem rozbijają się o brzeg.
Powracają do mnie dni te, tak niedawne,
Gdy próbuję dostrzec z brzegu drugi brzeg.

Czas upływa, dni uchodzą wciąż w niepamięć,
W swoje ręce trzeba ująć życia ster.
Chociaż wiem, że mnie pamiętasz nie najłatwiej,
Nigdy ciebie nie zapomni serce me.

O hej, o hej, ahoj, ahoj,
Nie zawrócisz już dzikich żurawi.
O hej, o hej, ahoj, ahoj,
Nasze dni z nimi w dal odleciały.
Odleciały...