Jacques Brel (1929-1978)

Właściwie Jacques Romain Georges Brel, urodzony 8 kwietnia 1929 roku w Schaerbeek, zmarł 9 października 1978 roku w Bobigny, belgijski bard, autor tekstów piosenek, kompozytor, piosenkarz i aktor. Urodził się i wychowywał się w Schaerbeek, na północnych przedmieściach stolicy Belgii Brukseli. Po ukończeniu 23 lat wyjechał do Francji, aby poświęcić się karierze muzycznej. Występował w kabaretach i komponował. W roku 1956 nagrał piosenkę Quand On N'a Que L'amour, która przyniosła mu powszechną popularność. Występował wspólnie z Maurice'em Chevalierem i Michelem Legrandem. Stał się szeroko znany wśród francuskiej publiczności. Odbył tournée po Europie. Szczyt kariery międzynarodowej osiągnął w latach sześćdziesiątych XX wieku, odwiedzając m.in. kraje za żelazną kurtyną - Związek Radziecki, Polskę. Śpiewał głównie po francusku i flamandzku. W krajach francuskojęzycznych często uznawany jest za jednego z najlepszych piosenkarzy z kręgu kultury francuskiej. Znany był ze swych tekstów, humorystycznych piosenek (Les Bonbons, Le Lion, Comment Tuer L'amant De Sa Femme...). Nacjonaliści, urażeni stosunkiem Brela do narodowych przywar Flamandów, zabronili mu występów w wielu miastach rodzinnego kraju. W roku 1969, będąc u szczytu powodzenia, ogłosił zakończenie kariery muzycznej, poświęcając się jedynie aktorstwu. Ostatnie lata życia chory na raka płuc spędził we francuskiej Polinezji na Markizach, mieszkając na wyspie Hiva Oa. Tuż przed śmiercią wrócił do Francji i nagrał ostatni pożegnalny album. Został pochowany w Atuona na tym samym cmentarzu co Paul Gauguin.