Neil Percival Young (ur. 12 listopada 1945 w Toronto w Kanadzie), gitarzysta, wokalista i kompozytor rockowy. Wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1995 roku (jako artysta solowy) i w 1997 (wraz z Buffalo Springfield). Kawaler Orderu Kanady i Orderu Manitoby.

Autor poetyckich, filozofujących tekstów piosenek, cechujących się jednakże prostotą stylu. Od lat 60. aż do dziś wyraża w nich ideały cechujące kontrkulturę hippisowską. W swym muzycznym stylu przechodzi ze skrajności w skrajność – od miękkiego, niekiedy łzawego, akustycznego folk rocka, do agresywnego hard rocka, zawsze jednak dotykając w swej muzyce istotnych kwestii ludzkiej egzystencji. W swoim folkowym dorobku skłaniał się nieraz w stronę rocka psychodelicznego, a nawet grunge'u i heavy metalu. Często wzbogacał swoje utwory o długie, spektakularne solówki gitarowe. Głos Neila Younga, nienaturalnie wysoko ustawiony, a zarazem nieco szorstki, jest jednym z najłatwiej rozpoznawalnych w muzyce rockowej.

Neil Young jest znany ze swej pracowitości. Od początku swej kariery w połowie lat sześćdziesiątych nieustannie nagrywa nową muzykę oraz intensywnie koncertuje, jednocześnie współpracując z wielką ilością innych artystów, także tych z najmłodszego pokolenia. Ze względu na swój wpływ na powstanie i rozwój muzyki grunge nazywany bywa ojcem chrzestnym grunge'u (The Godfather of Grunge). Do największych przebojów Neila Younga należą: "Heart of Gold", "Helpless", "Old Man", "Like a Hurricane" czy też hardrockowe utwory takie jak: "Cinnamon Girl", "Rockin' in a Free World" czy "Hey, Hey, My, My" (Into The Black).

Poza swoją działalnością muzyczną Young wyreżyserował (lub współreżyserował) kilka filmów, pod pseudonimem Bernard Shakey. Są to głównie obrazy poświęcone muzyce (Journey Through the Past (1973), Rust Never Sleeps (1979), Human Highway (1982) i CSNY Déjà Vu), lub fabularne, powstałe w wyniku działalności muzycznej (Greendale, 2003). Obecnie Young pracuje nad filmem dokumentalnym o możliwościach przerobienia samochodu Lincoln Continental rocznik 1959 (znanego z olbrzymiego zużycia paliwa) na pojazd ekologiczny.

Neil Young jest także znany ze swojej działalności charytatywnej. Wspiera ruchy środowiskowe, organizacje skupiające małe gospodarstwa rolne (mająca już 25 lat inicjatywa Farm Aid) oraz szkołę dla dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych The Bridge School (którą również wspomaga corocznymi koncertami charytatywnymi).

Young, choć od wczesnych lat 70 mieszka w Stanach Zjednoczonych, a w swoich piosenkach porusza problemy związane tematycznie z mitologią i polityką USA, posługuje się kanadyjskim obywatelstwem i, jak sam mówi, nie zamierza się go zrzekać.

W 2003 został sklasyfikowany na 83. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Z kolei w 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 51. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów magazynu Guitar World.