Zdzisława Barbara Sośnicka (pseud. kompozytorski Barbara Bajer; ur. 29 sierpnia 1945 w Kaliszu) – polska piosenkarka, dyrygentka, kompozytorka, aktorka obdarzona silnym tembrem głosu o skali 2,5 oktawy.

Zdzisława Sośnicka ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w Poznaniu w klasie fortepianu, a następnie studia na Wydziale Wychowania Muzycznego poznańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Jako piosenkarka zadebiutowała w roku 1963 na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Jeszcze w tym samym roku wzięła udział w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, zostając jego finalistką, a rok później zdobyła I nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.
W roku 1965 wystąpiła na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu jako wokalistka Poznańskiego Kwartetu Jazzowego, otrzymując wyróżnienie. Zdobyła też nagrodę w konkursie "Nowe głosy" na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W czasie studiów muzycznych współpracowała ze Studenckim Teatrem Nurt w Poznaniu, zespołem Huberta Szymczyńskiego oraz grupami Tramp i Bizony.
Karierę solową rozpoczęła w roku 1968. Trzy lata później tryumfowała na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zdobyła nagrodę publiczności i III nagrodę w konkursie za piosenkę "Dom, który mam". W 1972 roku wzięła udział w kilku festiwalach zagranicznych:
MIDEM w Cannes – udział w koncercie galowym,
Festival Mundial de Onda Nueva w Caracas – wyróżnienie,
Festiwal Złoty Orfeusz w Bułgarii – I nagroda,
Word Popular Song Festiwal w Tokio – II nagroda,
Coupe d'Europe Musicale w Gmunden w Austrii – II nagroda.
W latach 1974–77 współpracowała jako wokalistka z formacją Ergo Band, zespołem Janusza Komana, a także własną grupą – Studio. Nawiązała również współpracę z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, działającą pod dyrekcją Jerzego Miliana, oraz z grupą Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. W latach 1974-80 współpracowała także z z Teatrem Rewiowym Friedrichstadt-Palast w Berlinie, z którym zrealizowała około 250 programów.
W 1976 wystąpiła na First International Film and Popular Song Festival w Stambule, gdzie przyznano jej nagrodę krytyki muzycznej. Rok później zdobyła Grand Prix du Disque na sopockim festiwalu oraz II nagrodę i nagrodę publiczności na Schlagerfestival der Ostseestaaten w Rostock. W 1977 została Miss Obiektywu na festiwalu opolskim. Na tym samym festiwalu w 1979 roku otrzymała I nagrodę w konkursie Premier za piosenkę "Żegnaj lato na rok" a w 1988 roku – Grand Prix za całokształt.
W 1979 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Jest członkiem ZAIKS-u.
Wystąpiła w filmie Akademia Pana Kleksa w roli Smutnej Księżniczki (1983, reż. Krzysztof Gradowski). Wg Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej pojawiła się także w produkcji Wodzirej (1977, reż. Feliks Falk)[2]. W roku 1996 wystąpiła gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni w spektaklu Me and ...mój teatr w reżyserii Jerzego Gruzy.