Avenged Sevenfold - Nobody

Jedź w cieniu wędrującym poza kadr
Unoś się jak piórko w czasie i przestrzeni poza snem
Wiruj z boskością w tańcu, który już kiedyś dzieliliśmy przed
„Czyimś rozpadem”
Tak „jestem wszystkim” jak i „jestem nikim”

Wznosimy się tak wysoko, nie, ja, nie ma powrotu
Zrzucam wagę, gdy jestem niespełniony
Wszystko, co pozostało, zbiega się w jedno
jestem słońcem
jestem słońcem

Jestem Bogiem, jestem obudzony, jestem jedyny we wszystkim
Jestem żywy, jestem martwy, jestem człowiekiem bez głowy

Idę ze śmiercią w ostatnim wydechu
I rozpadam się przez gwałtowne rozstanie
Tysiąc pięter wznosi się w eter
Szaleniec zaklęty przez żniwiarza
A na dole zostawiam nieznajomego leżącego bez życia, gdy światło zaczyna rozpruwać niebo
Wznoszę się i zostawiam za sobą "co było"
I rozrywam materiał noszony, by zakryć moje oczy i widzę

Widzę
Nikogo

Oddychaj w ciszy, przypływem i odpływem pośród fal
Rozmycie na widmie w świetle zaciemniającym się w równej fazie
Wszystko, czym kiedykolwiek byłem i zawsze będę
Tutaj kończę, gdzie zacząłem ponownie poza śmiercią i niesiony na wietrze
jestem słońcem
jestem słońcem

Jestem Bogiem, jestem obudzony, jestem jedyny we wszystkim
Jestem żywy, jestem martwy, jestem człowiekiem bez głowy

Pęknięcie w ciemności
Łza na niebie
Wąski moment, kiedy się odnajdujemy
I wszystko, co zajmujemy
Powraca do bezkresu
Zanurz się w wolności
Odpuszczając, jak tracisz swoje imię
I wszystkim, czym byłeś to

Nikim
Nikim
Nikim
Nikim