Bakajoko ZWNS & Furiat NH - Ale to już było

Siemasz Ziomek, znów Wiśnia za mikrofonem,
dwadzieścia jeden wiosen już pierdolnęło w moment,
dziewiątka przedszkole, potem trzy-jeden ściany,
od wtedy do teraz dalej razem się trzymamy,
pamiętam jak dziś pierwszy trening na kresowej,
że zaprowadził mnie za to dziękuję ojcu,
dla ciężkich treningów straciłem całkiem głowę,
by reprezentować barwy RKS Motorku,
chciałem być jak Kluivert i napierdalać bramy,
wciąż lubię Holandię tylko teraz wolę gramy,
wtedy się poznali, małolaci z Lublina,
pozdrawiam wariaty piona Tatary, Kalina,
teraz się spotykamy przy trawce i browarach,
łączą interesy nas nie na boisku gała,
ale w pamięci została, nie jedna piękna chwila,
co było minęło lecz tego nie zapomina.

Ale to już było, jednak nie da się zapomnieć,
ale to już było, dlatego tak często wracamy do tych wspomnień,
tyle potknięć, wzlotów i upadków, bratku, pamiętasz te pyski?
te chwile, a w głowie pozostają flashback'i i przebłyski.

Pamiętasz czasy szkoły podstawowej,
byłem w czwartej klasie jarałem w wyrzyniu na Krańcowej,
marzyłem nagrywać rapy, miałem piłkę i rower,
katowałem ją do nocy, Tetmajera drugim domem,
pierwszą bramkę i kickflipa na schodach,
pamiętam bardzo dobrze jak pierwszy jarany towar,
pierwszy browar, kurwa na amerykanie,
ile to lat temu wjebali na wejście ścianę,
mieliśmy kanciapę w baraku na górniczym,
piliśmy tam pryty a później pękały dychy,
baraki z dymem poszły i nie było lipy,
pozdrawiam wszystkie Mordy z małoletniej ekipy,
wiem, że na niektórych z was dalej mogę liczyć,
minął kurwa szybko czas, nikt go nie zawróci,
parę rzeczy chciałbym zmienić do tamtych chwil wrócić,
ale to już było Mordo nie ma co się smucić.

Ale to już było, jednak nie da się zapomnieć,
ale to już było, dlatego tak często wracamy do tych wspomnień,
tyle potknięć, wzlotów i upadków, bratku, pamiętasz te pyski?
te chwile, a w głowie pozostają flashback'i i przebłyski.

Pamiętam jak dziś wpływ słów trenera w szatni,
były braki techniki, ale zawsze wola walki,
on jak drugi ojciec, drugi dom na stadionie,
raz, dwa, trzy, trzy, dwa, jeden się leciało po koronie,
przypominasz sobie jaką mieliśmy kondychę?
Pozdrawiam Panie Marku i dużo zdrówka życzę,
potem w lidze wujaszek za bramkę dawał dychę,
byłem w formie bo pieniądze bulił mi co weekend,
pierwszy mecz wyjazdowy z wuksem w Kraśniku,
dołożyłem bramkę z głowy do cztery-zero wyniku,
minęło dziesięć lat a ja wszystko pamiętam,
najcięższe mecze z Wisłą i Górnikiem Łęczna,
pozdrawiam cały rocznik dziewięć-dwa,
do tych wspomnień zawsze wracam miło,
was nie zapomnę i będę pamiętał,
piękne czasy, ale to już było.