Fiddler's Green - Lady in Black

Przybyła do mnie pewnego ranka
Pewnego samotnego, niedzielnego poranka
Jej długie włosy rozwiane
Przez wiatr w środku zimy

Nie wiem jak mnie znalazła
Bo w ciemności się tułałem
Gruzy rozrzucone wokół mnie
Po walce, której wygrać nie mogłem

Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa

Zapytała o moje imię, potem o mojego wroga
Rzekłem - W niektórych jest potrzeba
By bić i zabijać braci swych
Bez refleksji nad miłością czy bogiem.

Błagałem "Daj mi konie,
Bym mógł stratować wrogów swych"
Tak gorliwa była żądza ma
Roztrwonienia tego marnego życia

Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa

Lecz nie myślała o bitwie
Ograniczającej ludzi do zwierząt
Tak łatwo rozpoczętą
choć niemożliwą do zakończenia.

Ona bowiem matką wszystkich ludzi
która wtedy tak mądrze radziła mi,
że bałem się iść dalej sam
I poprosiłem, by ze mną została.

Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa

„O Pani, podaj mi swą dłoń” zapłakałem
„I pozwól mi spocząć tutaj u boku Twego”
„Miej wiarę i ufność w pojednanie” powiedziała
I napełniła moje serce życiem

"Siła nie tkwi w liczebności
Nie miej takich błędnych przekonań
Ale zapewniam Cię, gdy będziesz potrzebował mnie
Nie oddalę się zbytnio."

Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa

To powiedziawszy, odwróciła się
I choć nie znalazłem żadnych słów do wypowiedzenia
Stałem i patrzyłem aż
Widziałem jak znika jej czarny płaszcz

Moja praca nie jest łatwiejsza
Ale przynajmniej wiem, że nie jestem sam
Za każdym razem odnajduję serce
Wspominając ten wietrzny dzień.

I jeśli pewnego dnia przyjdzie do ciebie
Pij do głębi z mądrości jej słów
Przyjmij od niej odwagę jako swoją nagrodę
I pozdrów ode mnie

Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa
Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa
Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa
Aaaaaaaaa, Aaaaaaaaa