Iñigo Quintero - Sobredosis

Słyszę syreny, zderzam się z rzeczywistością
Oczy otwarte, dużo kruchości
Więzień przypadku i już za tym tęsknię
Jak patrzyłem na ciebie oniemiały, bez zastanowienia

Piątek o drugiej, przedawkowanie emocji
Gubię się w zapomnianych opowieściach na Twoją cześć
A teraz, kiedy odchodzisz, nie proś mnie o nic więcej
Więcej

Chcę być Twoim głosem, zazwyczaj tracę rachubę
Nie potrafię wydobyć słów
Zła reputacja, kiedy wychodzę bezwartościowy
Znów na okładkach

Nie nie nie
Więcej niż mogę sobie wyobrazić
To miasto mnie rani
O nie, nie, nie, nie, nie

Och, i tęsknię za miastem
O nie, nie, nie
A miasto mnie rani

Odkładam twoje telefony, to fatalny plan
Są wskazówki niebezpieczeństwa
Pod płaszczem tej ciemności
Trudno jest rozróżnić prawdę pomiędzy cieniami

Szukam czegoś, co pozwoli mi odpocząć wśród twoich wad.
Dziwne uczucie, że wszystko się zmieni
Zbliżam się do Twojej świątyni, nie wiedząc, co się stanie
I nie wiem, czy mam oddychać tym, co mi dajesz, bo to trucizna

Och, i to nie jest dobre
Bo płonie, bo płonie, nie, nie, nie

Chcę być Twoim głosem, zazwyczaj tracę rachubę
Nie mogę wydobyć z siebie słów
Zła reputacja, kiedy wychodzę bezwartościowy
Znów na okładkach

Nie nie nie
Więcej niż mogę sobie wyobrazić
To miasto mnie rani
O nie, nie, nie, nie, nie

Och, i tęsknię za miastem
O nie, nie, nie
A miasto mnie rani