Sofia Vembo - Αμυρσούδα (Amirsoúdha)

Η Μυτιλην' μας είναι
ένα τρανό χωριό
αρχόντ' κι φουκαράδις
ζούμι μακριά 'π' του Θιο

Τι έχ' ο Θιος κι δε μας θέλ'
κι για μας πια 'εν τον μελ'

Πουρνό πουρνό στη δ'λειά μας
με του ζιμπλελ' στο χερ'
παν στο γιαλό τα π'δέλια
κι στα χωράφια οι γερ'

Κήπος και Μακρύς Γυαλός
τ'ς Μυτιλήν'ς μας γι' ομφαλός

Ιδώ σαν παρ'ς μια γ'ναίκα
θα τ'ν παρ'ς μι του στιφάν'
ιξών να βρεις μια χήρα
τον πόνο σ' για να σ' γειάν'

Σα δεν π'δήξ' τον Ησαΐα
'εν έχ' τ' νύχτα μεγαλεία

Η μπάρμπας μ' η Νικόλας
έχασι δυο κακνιά
τύφλες κι μούτζες να `χ' τσι
όποιος τα δώκ' ξανά

Κι όταν 'κειν' τα γύρευγε
κ' άλλος τα μαγείρευγε

Η θεια μ' η Αμυρσούδα
τρια βρακιά φορεί
ώσπου να λύσ' το 'να
τα δυο τα κατουργεί

Κ'νίσ'το κ'νίσ'το κοματέλ'
σα βαρκούλα σα καϊκέλ'
'γω το κ'νιω κι 'κείνο κλαι'
του διαβόλ' το μπασταρδέλ'

Κ' αψηλ'σκέλ' κ' αψηλομάτ'
έβγα στο περγιάλ' κομάτ'