Taylor Swift - The Bolter

Według wszystkich relacji, prawie utonęła
Gdy miała sześć lat w lodowatej wodzie
I mogę potwierdzić, że stała się
Dziwacznym dzieckiem, zawsze odrzucanym
Przez wszystkich oprócz swojego ojca
Z dosyć oczarowującą twarzą
Wspaniale samolubna, uroczo bezradna
Doskonale zabawna, dopóki jej nie poznasz
Wtedy ucieka jakby był to wyścig
Za jej plecami, jej najlepsi przyjaciele śmiali się
I nadali jej przezwisko Uciekinierka

Zaczęło się od pocałunku
"Och, musimy przestać się spotykać w ten sposób"
Ale zawsze kończy się na tym, że miastowy samochód gna ulicą
Wieczorem wyjeżdża z podjazdu
Skończyło się trzaskiem drzwi
Potem on nazwie ją dziwką
Życzyłaby sobie, żeby nie był zły
Ale gdy odchodziła
To było jak oddychanie
Wszystkie jej cholerne życia
Mignęły jej przed oczami
To było jak wtedy
Gdy wpadła pod lód
I wydostała się z tego cała i zdrowa

On był łajdakiem, bardzo jej chciał
Tak jak każdy dobry myśliwy swoje trofea
A jej podobało się jak on smakował
Oswajała niedźwiedzia, sprawiała, że mu zależy
Patrzyła, jak skacze, a potem pociągała go pod wodę
I na pierwszy rzut oka, to jest przeznaczenie
Kiedy wszystko jest różowe, maluje się portret
Jezioro w Central Parku w małych łódkach
Co za urocza sobota
Wtedy ona dostrzega najdrobniejsze przecieki
W podłodze
I po prostu wie
Że musi uciekać

Zaczęło się od pocałunku
"Och, musimy przestać się spotykać w ten sposób"
Ale zawsze kończy się na tym, że miastowy samochód gna ulicą
Wieczorem wyjeżdża z podjazdu
Skończyło się trzaskiem drzwi
Potem on nazwie ją dziwką
Życzyłaby sobie, żeby nie był zły
Ale gdy odchodziła
To było jak oddychanie
Wszystkie jej cholerne życia
Mignęły jej przed oczami
To było jak wtedy
Gdy wpadła pod lód
I wydostała się z tego cała i zdrowa

Była w wielu miejscach z
Mężczyznami o wielu twarzach
Najpierw ruszają na wyścigi
A ona śmieje się, losując asy
Ale nic z tego się nie zmienia
Faktu, że rydwan czeka
Serca są dla niej do złamania
Jest ulga w ucieczce

Zaczęło się od pocałunku
"Och, musimy przestać się spotykać w ten sposób"
Ale zawsze kończy się na tym, że miastowy samochód gna ulicą
Wieczorem wyjeżdża z podjazdu
Skończyło się trzaskiem drzwi
Potem on nazwie ją dziwką
Życzyłaby sobie, żeby nie był zły
Ale gdy odchodziła
To było jak oddychanie
Wszystkie jej cholerne życia
Mignęły jej przed oczami
To było jak wtedy
Gdy wpadła pod lód
I wydostała się z tego cała i zdrowa