Stavento - Μέρες πονηρές (Meres Ponires)

Μέρες πονηρές με μαχαιριές κ με ριπές
Φωνές σε γειτονίες που μειν(αν)θες σα χαρακιές
Θύμα ποπό τι κρίμα δεν έχει κύμα δεν παίζει χρήμα
Λάσπη έχει κ άσπρη να ένας στίχος δεν έχει άκρη
Πόρτες κλειστές με πόντες που ναι οι κότες πίσω από κομπλες
Κλίμα αυτό είναι θύμα μέσα του μήνα απ'τις πουστιές

Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό

Μέρες πονηρές με κραυγές μες τα κελιά
Ματιές που με κοιτούν κι όμως δεν βλέπουν πουθενά
Ρόμπες στρατιές με ρόμπες μα δίχως σώμα είναι γυμνές
Με κέφια γεμάτες ξέφτια σε Φώτο σέπια χωρίς μορφές
Λόγια που ναι τα λόγια βαλαν ρολόγια χάνονται δες
Κι εγώ χωράω παντού χωράω μα δεν πουλάω ζω με το χθες

Πες να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχή
Που θέλει να κοιμάσαι χωρίς καμία ενοχή
Να πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχή
Να γίνει η νύχτα μέρα, κουβάρι η κλωστή.

Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό

Στημένο σκηνικό κι εγώ ακόμα προσπαθώ να κάνω hey-hop
Να φύγω να εξαφανιστώ μα όταν πλησιάζω γυρνάω πάντα πίσω τον κόσμο πρέπει ν'αλλάξω κι όχι να τον αφήσω να λύσω τούτο τον γόρδιο δεσμό που το ανθρώπινο είδος οδηγεί στον ξεπεσμό ανακαλώ παίρνω μικρόφωνο στο χέρι κ χώνομαι στην μάχη χωρίς να νοιάζομαι τι θα μου φέρει

Η ζωή που δυστυχώς αντί μ' αγάπη βάφετε με χρώματα από κόμματα λαδώματα κ πτώματα ονόματα κ τζάκια ξύπνα δες κινούν τα νήματα κι εμείς ακόμα λαουτζίκος ψάχνουμε τα χρήματα τράπεζες να πληρώσουμε κάρτες κ αυτοκίνητα δόσεις για τα ηλεκτρικά να ντύσουμε τ' ακίνητα κοίτα που την ποιότητα την φέρνει η υλικότητα κ του pc μας δυστυχώς η χωρητικότητα

Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλους τους χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό