T-Raperzy znad Wisły - Pan Tadeusz

Drogie dziatki, chcemy streścić,
Co Mickiewicz Adam zmieścił
Pisząc swoją epopeję
"Pan Tadeusz". Są to dzieje

Paliwody podczaszyca,
Co się Jacek zwał Soplica
I Stolnika córkę Ewę
Kochał mocno tak, że nie wiem.

Stolnik z rodu był Horeszków
W związku tym więc dużo przeszkód
Widział, stąd też zamiast Ewką
Raczył czarną go polewką.

Jak wymazać to zdarzenie?
"Z pierwszą lepszą się ożenię" -
Stwierdził Jacek i wykonał
Ale wkrótce zmarła żona.

Lecz nim się przestała ruszać
Urodziła Tadeusza.
Wszakże Ewki cierń tak ranił
Że bez przerwy był na bani.

Aż raz, kiedy tłum Moskali
Na Stolnika dwór się zwalił
Jacek co tam był przypadkiem
I wiktorii jego świadkiem

Stał się, ogarnięty szałem
Zabił jednym go wystrzałem.
Przeminęło lat dwadzieścia,
Tadzik dorósł, a cioteczka

Telimena go uwodzi,
Ale Tadzik, jak to młodzi,
Woli wdzięki młodszej Zosi,
Wspomnieć trzeba tu, że prosi

Via Robak J. Soplica,
Żeby to oblubienica
Tadka była, by do zgody
Doprowadzić tym dwa rody.

Spójrzmy, jakie to postacie
Prócz niej mamy w poemacie.
Jest więc Sędzia, brat Soplicy,
Są też inni uczestnicy:

Kusy, Sokół czyli charty,
O to, który więcej warty
Spór ma Rejent z Asesorem,
Wojski jest co rządzi dworem.

Do Hreczechy, jego córy,
Sędzia stawał był w konkury
I uzyskał jej wzajemność
Lecz przedwcześnie poszła w ciemność.

Hrabia, krewniak jest Horeszków.
Podkomorzy rolę też tu
Ma, drażliwą to zadanie,
By rozstrzygnąć spór o zamek,

W którym, choć jest po Horeszkach,
Sędzia lubi sobie mieszkać.
Dalej woźny jest Protazy
I Rębajło jest Gerwazy,

Który w domu u Stolnika
Na etacie był klucznika.
Jest karczmarza też osoba
To Żyd Jankiel. Jest ksiądz Robak.

Są umizgi, są zaloty,
Mrówki są i papiloty,
Na niedźwiedzia polowanie
Jest, a także grzybobranie,

Ale sceną jest kluczową
Scena, w której Soplicowo
Szlachta, Hrabia i Gerwazy
Najeżdżają, dalsze fazy

To zwycięska bijatyka
I ogólna pijatyka.
W związku z tym kapitan Rykow
Cios zadaje biesiadnikom

Bez trudności. Szczęściem mnich nasz
Wraz z odsieczą robi miszmasz,
Po łbach wali złych Moskali,
Co to już tryumfowali,

I ratuje Gerwazego
Kosztem strzału śmiertelnego,
Który przyjął na swe ciało.
Jakby tego było mało

Nim na dobre padł już plackiem
Wyznał że to on jest Jackiem.
Lecz choć spełnił mord nieładny,
Później żywot wiódł przykładny

Był w legionach, Samosierra
Nie zapomni go, a teraz
Działał jako emisariusz.
Finał taki ma ten diariusz,

Że mu książę Józef zlecił,
By na Litwie rokosz wzniecił.
Zdarzeń kres - XII księga
Tadzik Zośce w niej przysięga,

Jankiel gra zaś na cymbałach.
Konstytucja 3 Maja
Jest słyszalna w tej muzyce,
Słychać w niej też Targowicę,
Jest rzeż Pragi, są legiony,
Los tułaczy w świat rzuconych,
A zwieńczeniem tego dzieła
"Jeszcze Polska nie zginęła".

Wolny kraj się jawi oczom...
Poloneza czas rozpocząć...
Nic już nie ma do dodania
Pora zasiąść do czytania.

Pan Tadeusz! Pan Tadeusz!
Jak cię cenić każdy wie już!