Wanda Warska - Niepotrzebna podróż

Za późno
Na miłość, na przyjaźń - za późno
Czekaliśmy długo - na próżno
Przyjaźnić się jest bardzo trudno
Trudno, trudno, dno

Kochanie
Nie żałuj, pocałuj, kochanie
Choć to nasze dziś pożegnanie
Nie myślę żałować niczego
Niczego, niczego - kogo? czego? jego?

Znów każde z nas może nowy mieć plan
Na miłość, na miłość, na miłość
Się czeka tysiące lat

Pojadę
Do Włoch, do Hiszpanii, pojadę
I tam kogoś innego znajdę
Tam co drugi chłopak to Hiszpan
Hiszpan, Hiszpan, pan

(Señores, como expresar
Con sencillas palabras
El encanto de la mujer
Yo te quiero, yo te amo, mi amor
Dios mio, que linda, que rica
Estoy encantado, encantado)

Wróciłam
Z podróży tej wczoraj wróciłam
I po co tam właściwie byłam
Choć co drugi chłopak to Hiszpan
Hiszpan, Hiszpan, pan

Po polsku
Nie jadłam, nie piłam, a żyłam
I z głodu tę podróż skróciłam
Już dość mam upału południa
Południa, południa - z tobą chcę dnia

Znów tylko z tobą chcę jeden mieć grat
Choć miałabym, miałabym, miałabym, miałabym
Miałabym, miałabym, miałabym, miałabym
Czekać tysiące lat

Za późno
Już nigdy nie powiem: "Za późno"
I nigdy nie powiem na próżno
Podaruj tę podróż, no trudno
Trudno, trudno - to było dno

Ole le le...
Jak mi było źle
Le le le...
(Por qué?)