Zespół powstał w 1995 roku w Des Moines z inicjatywy Shawna Crahana i Andersa Colsefniego. Muzycy do współpracy zaprosili basistę Paula Graya i gitarzystę Donniego Steela. Wkrotce potem do zespołu dołączył drugi gitarzysta Josh Brainard, który był pomysłodawcą początkowej nazwy zespołu Meld. Pierwszy koncert zespołu odbył się po włączeniu do składu perkusisty Joeya Jordisona. Występ odbył się w listopadzie 1995 roku w klubie Crowbar w rodzinnym mieście zespołu. Rolę wokalisty objął wtedy Colsefni. W tym czasie powstały takie utwory jak "Slipknot", "Killers Are Quiet", "Do Nothing, Bitchslap", "Confessions", "Some Feel", "Part of Me" i "Tattered and Torn". Wkrótce potem muzycy zdecydowali o poszerzeniu instrumentarium zespołu. Jordison pozostał głównym perkusistą, natomiast Crahan i Colsefini rozpoczęli grę na instrumentach perkusyjnych. Niedługo potem nazwę grupy została zmieniona na Pyg System, a następnie na Slipknot. Pod koniec roku 1995 grupa przystąpiła do prac w SR Studios, gdzie z pomocą producenta Seana McMahona zarejestrowano utwory na debiutancki album Mate, Feed, Kill, Repeat

W lutym 1996 roku grupę opuścił Donnie Steele, którego zastąpił Craig Jones. Jako gitarzysta muzyk wystąpił tylko podczas jednego koncertu. Wkrótce potem Jones zaczął grać na keyboardzie. Jako drugi gitarzysta do zespołu dołączył natomiast Mick Thomson. Tego samego roku muzycy zdecydowali się na zastosowanie masek podczas występów. 31 października 1996 roku ukazał się album Mate, Feed, Kill, Repeat. Wydawnictwo ukazało się w nakładzie 1000 egzemplarzy. Muzycy zaprzyjaźnili się z dyrektorem programowym radia KKDM – Sophią John, która zgodziła się przez rok pełnić nieodpłatnie funkcję menedżera grupy. Zespół odniósł swój pierwszy sukces wygrywając w zorganizowanym przez KKDM konkursie Battle Of Bands, gdzie pokonali swoich głównych rywali z Des Moines, grającą alternatywnego rocka grupę Stone Sour, której wokalistą był Corey Taylor. W 1997 roku jako drugi wokalista do zespołu dołączył Corey Taylor. Pierwszym utworem, do którego Corey napisał tekst, był utwór "Me inside". Wkrótce potem muzyk objął stanowisko głównego wokalista, natomiast Colsefni poprzestał na instrumentach perkusyjnych i chórkach.
1998 – 2001

W 1998 roku podczas koncertu Colsefni zakomunikował odejście z zespołu. Zastąpił go Chris Fehn. Do zespołu dołączył również DJ Sid Wilson. Sophia John zdołała dotrzeć do producenta muzycznego Rossa Robinsona, który pojawił się na próbie zespołu. Robinson pośredniczył w podpisaniu kontraktu Slipknot z wytwórnią muzyczną Roadrunner Records, który opiewał na sumę 500 tysięcy dolarów i siedem płyt. 23 września 1998 roku zespół poleciał do Los Angeles, gdzie w studiu nagraniowym zaczęto prace nad albumem Slipknot. Płyta ta ukazała się w Stanach Zjednoczonych 29 czerwca 1999 roku i w dwa tygodnie po premierze uzyskała status złotej płyty, a po trzech miesiącach status platynowej.

Wydawnictwo było promowane singlami do utworów Wait and Bleed i Spit It Out. Tego samego roku zespół opuścił gitarzysta Josh Brainard, który ze względów rodzinnych nie mógł poświęcać grupie dużo czasu. Brainard zastąpił James Root.
2001 – 2003



W styczniu 2001 roku grupa ponownie weszła do studia, gdzie we współpracy z Rossem Robinsonem rozpoczęła prace nad kolejnym albumem, zatytułowanym Iowa. 1 lutego 2001 roku grupa wystąpiła w katowickim Spodku[10]. Nowe wydawnictwo ukazało się 28 sierpnia. W ramach promocji ukazały się trzy single The Heretic Anthem, Left Behind i My Plague (New Abuse Mix) do których zrealizowano również teledyski. W 2002 roku perkusista Joey Jordison, jako gitarzysta wystąpił na debiutanckiej płycie zespołu Murderdolls zatytułowanej Beyond The Valley Of Murderdolls; perkusista Shawn Crahan zagrał na debiutanckim albumie To My Suprise – To My Surprise; natomiast Corey Taylor reaktywował grupę Stone Sour.
2003 – 2007

Pod koniec 2003 roku muzycy rozpoczęli prace nad Vol. 3: (The Subliminal Verses); tym razem grupa skorzystała z usług producenta Ricka Rubina. Płyta ukazała się 25 maja na całym świecie. Promowały ją single Duality, Vermilion, Before I Forget, The Nameless i The Blister Exists

25 czerwca 2005 roku grupa wystąpiła warszawskim klubie Stodoła. 31 października tego samego roku ukazał się pierwszy dwupłytowy album koncertowy zespołu zatytułowany 9.0: Live. Na wydawnictwie ukazał się zapis koncertów grupy w Tokio, Osace, Singapurze i Las Vegas. 4 grudnia 2006 roku ukazało sie trzecie wydawnictwo DVD zespołu zatytułowane Voliminal: Inside the Nine. Na wydawnictwie ukazał się m.in. 90-minutowy film, w reżyserii Shawna Crahana, koncert, wywiady oraz teledyski. W 2007 roku gitarzysta grupy Mick Thomson wystąpił gościnnie na albumie Doomsday X - Malevolent Creation. Tego samego roku Slipknot odbył trasę koncertową Jägermeister Music Tour w Stanach Zjednoczonych wraz z grupami Lacuna Coil i Shadows Fall.
Od 2008

25 sierpnia 2008 roku ukazała się czwarta studyjna płyta grupy All Hope Is Gone. Płyta wydana przez wytwórnie Roadrunner Records w ciągu tygodnia od dnia premiery sprzedała się w nakładzie 239 516 sztuk[. W ramach promocji ukazały się single do utworów All Hope Is Gone, Psychosocial, Dead Memories i Sulfur. Tego samego roku grupa uzyskała nominację do nagrody MTV Video Music Awards w kategorii "Best Rock Video" za teledysk do utworu "Psychosocial". Album do 2009 roku sprzedał się w nakładzie 500 000 egzemplarzy uzyskując status złotej płyty[26]. Natomiast 13 marca 2009 roku w ramach MTV World Stage cyklu koncertów emitowanych jednocześnie na żywo na 62 kanałach telewizyjnych. 9 czerwca tego samego roku zespół wystąpił na warszawskim Torwarze[28]. Koncert grupy poprzedziły występy Trivium i DevilDriver. 24 maja 2010 roku zmarł basista grupy Paul Gray