AAA - Zero

Jeśli moje oczy zostaną oślepione przez słońce,
To czy będę mógł dostrzec jego granice?
Pamięć gwiezdnego pyłu jest jak maleńka przestrzeń, w której żyję
Czy ktoś mógłby nauczyć mnie kodu, który rozpoczyna się od zera?
Ta umierająca kolonia, zamknięta wewnątrz pudełeczka,
Rozrasta się popadając w coraz większy chaos

Zaatakuj swoimi śmiałymi marzeniami,
Zniszcz tą samotność
Nawet jeśli przyszłość,
Którą mamy na koniuszkach naszych palców okaże się katastrofą
Nie będę się bać

Ogień płonący w ciemności
Rozświetla szarość zalegającą na dnie mroku
Pożywienie niszczy wszelkie ograniczenia,
Sprawia, że więzień jest niczym bestia
Ciągle wypływa z Ciebie kropla miłości,
To właśnie ją wołam
Moje wilgotne powieki
Są niczym zasłona realizmu

Płuca są tak płytkie, że sprawiają wrażenie pustych,
Świat wypełnił tłum
Kroki stawiane w minionych dniach
Podeptały wszystkie niedokończone sprawy
Wkrótce się przebudzę

Polizaliśmy swoje rany, aby się zasklepiły
Ból, który właśnie odczuwam jest przepełniony bezcenną miłością

Całe to złe nastawienie sprawia,
Że miłości jest taka zagmatwana
Chcę poczuć ciepło, które na pewno gdzieś tam jest
Zróbmy krok do przodu, pomóż wstać temu głupiemu ciału
Nie interesuje mnie oglądanie Twojego fałszywego uśmiechu,
Który odrzucił smak prawdy
Jeśli trawiony bólem dostrzegę jasne światełko przyszłości
Wezmę je w objęcia i zaśmieję się z radością

Zaatakuj swoimi śmiałymi marzeniami,
Zniszcz tą samotność
Jakie poświęcenia czekają jeszcze na nas w przyszłości
Znajdującej się na koniuszkach naszych palców
Wewnątrz swej duszy, porozum się z sercem
Kroki stawiane w minionych dniach wydają tak bardzo odległe
Będę kochał Cię tak jak trzeba