Abney Park - Herr Drosselmeyer's Doll

Lalka Pana Drosselmeyer
Oto stoi na scenie
Kręci się, póki nie rozpadnie się w pył
Dziękuj Bogu, że kurtyna opadła
Jej obrót jest niszczący
I taniec skończył się
Kręci się, póki nie rozpadnie się w pył
Dziękuj Bogu, że kurtyna opadła

Nad rankiem przekręcił brutalnie klucz
I tykając, gotowa była by zagotować się
„ Relevée, ma droga, na czubkach, en garde!”
Jej mechanizm brzęczy gdy rozwija się

Palce Pana Doktora śledzą
Pęknięcia z każdego upadku
Światło dnia każe ścigać się
Z farba i klejami, i ściegiem, i szydłem

„Cierpliwości, cierpliwości, trzmieliku
Wkrótce twa publiczność zacznie podziwiać
Zgrabną arabesque lub trzy
Nakręcę cię, nigdy nie zmęczysz się”

Gwieździsta tutu, ponury księżyc
Zamarznięte karminowe usta
Iskry gdy szarpie i mdleje
Pani zostaje wyprowadzona

„Panowie, ten upadły anioł jest nieślubnym dzieckiem sztuki i nauki. Nowoczesne cudo inżynierii, mechanizm zegarowy podniesiony w bardzo naturalnym procesie, który nawet teraz jest w Waszej krwi, ściga,oczy lśnią tym nieskazitelnym pięknem. Oto Gaia, tutaj Ewa a tu Lilith, a ja stoję przed Wami jako ich ojciec. Sprężyny całkowicie uformowane przez me czoło, zroszone i słodkie; ona może być twa i znowuż twa, dla jej ciała niezanieczyszczoną bielą jest darować wagę grzechu.”
(nakręca ją)

Workowate ubrania, przemokłe, za duże
Za tymi zniszczonymi i porcelanowymi członkami
Kwaśne łyka sosen, pochrząkiwania i dudnięcia
„Podejdźcie bliżej, chłopcy, dwa pensy za obrót!”