Abraxas - Esmeralda

Dotknąć Cię to więcej niż żyć
Gdzieś obok mnie porywa Cię rytm
Przebijam się do końca Twych ust
Języki dwa spalone od słów

Dotknij mnie by wzburzyć mą krew
Oddechy ciał przesiąknięte od łez
Już nigdy tak, przez Ciebie na wskroś
Antawą do bram ogrodu jak wosk

Zawsze jest raj
Magiczny krąg, do wewnątrz i w głąb
Klasztorna gra, Esmeralda co noc
Zapachem Twym przesiąknięty mój głos

Esmeraldyczny krzyk przeżywam kiedy wnikam w Ciebie
Bez kresu, bez początku, biec, chcę biec
Gdy zamiast Ciebie perfum Twój zapija moją pościel
Układam w sercu Twoją twarz

Błagać czy kląć, uciec czy być
Drzeć habit co dnia
Nie wiem gdzie jest
Nie wiem gdzie śni swój szmaragdowy sen
Kochanka nimf
Gdyby choć raz skradła mi świt
Chciała uwierzyć mi
Mogłaby być zawsze...