Adam Strug - Podczaszy

U Podczaszego wino piłem
On w siódmym niebie ma winiarnię
I upił nas, bowiem dla niego
Dusze są tylko pucharami

Ciała płonące od miłości
Wnet całe w światłość się zamienią
Ogien do ognia nie podobny
Nie ujrzysz nawet w nim płomienia

Upojny oddech biesiadników
Składa się w słowa "Jam jest prawda"
Więc także ja, ibn Mansur Hallaj,
Upiłem się bliskością prawdy

Ktokolwliek zasiadł do biesiady
Serce na ogniu ma jak kebab
A kto dla świecy owej płonie
Tego los ćmy niechybnie czeka

Yunusie, takich słów nie trzeba
Głosić przed ludem nieświadomym;
Wiesz przecież, na czym życie schodzi
Prostakom niewtajemniczonym