Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
AFI
AFI - Midnight Sun
Midnight Sun
Tekst dodał(a): Pawel_master
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): MidnightRunner
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): lusine555
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
What went down on the side of the road?
What I saw at the edge of the see.
Only those elements time cannot wear,
and they follow.
What seeped out throught the cracks in time,
what sucks out the color in me?
What awaits beyond infinity?
Beyond and to all time I stand.
What blew in with the great gale?
What weighed down the falling leaves?
What came forth from the remains?
What has always lived and gone unseen?
What has caused the night to fall?
Who speaks of eternity?
Who awakes to night eternally?
Beyond and to all time I stand.
DE PROFUNDIS CLAMAVI (Baudelaire)
O my sole love, I pray thee pity me
From out this dark gulf where my poor heart lies,
A baren world hemmed in by leaden skies
Where horror flies at night, and blasphemy.
For half the year the sickly sun is seen,
The other half thick night lies on the land,
A country bleaker than the polar strand;
No beasts, no brooks, nor any shred of green.
There never was a horror which surpassed
This icy sun's cold cruelty, and this vast
Night like primeval Chaos; would I were
Like the dumb brutes, who in a secret lair
Lie wrapt in stupid slumber for a space...
Time creeps at so burdensome a pace.
What I saw at the edge of the see.
Only those elements time cannot wear,
and they follow.
What seeped out throught the cracks in time,
what sucks out the color in me?
What awaits beyond infinity?
Beyond and to all time I stand.
What blew in with the great gale?
What weighed down the falling leaves?
What came forth from the remains?
What has always lived and gone unseen?
What has caused the night to fall?
Who speaks of eternity?
Who awakes to night eternally?
Beyond and to all time I stand.
DE PROFUNDIS CLAMAVI (Baudelaire)
O my sole love, I pray thee pity me
From out this dark gulf where my poor heart lies,
A baren world hemmed in by leaden skies
Where horror flies at night, and blasphemy.
For half the year the sickly sun is seen,
The other half thick night lies on the land,
A country bleaker than the polar strand;
No beasts, no brooks, nor any shred of green.
There never was a horror which surpassed
This icy sun's cold cruelty, and this vast
Night like primeval Chaos; would I were
Like the dumb brutes, who in a secret lair
Lie wrapt in stupid slumber for a space...
Time creeps at so burdensome a pace.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCo przemknęło brzegiem drogi,
Co widziałem na skraju morza,
Elementy których czas nie obejmie,
które płyną.
Co wypełzło przez szczeliny czasu
i wysysa ze mnie życie?
Co się kryje za nieskończonością?
Poza czasem i na wszechczas trwam.
Co przywiała wielka wichura,
Co przyciąga spadające liście,
Co powraca ze zgliszczy,
To co zawsze żyło i odeszło zapomniane.
Co zmusiło noc do przyjścia?
Kto mówi o wieczności,
Kto budzi się ku wiecznej nocy?
Poza czasem i na wszechczas trwam.
"Jedynie, ukochana, błagam twej litości
Z głębi przepaści mrocznej, gdzie serce me kona!
Wszechświat to czarny, nad nim z ołowiu opona,
Tam przestrach i bluźnierstwo nurza się w ciemności.
Słońce bez żaru nad nim wznosi się pół roku,
Drugie pół roku ziemię okrywa noc czarna.
Jest to kraj bardziej nagi niż ziemia polarna;
Ni zwierza, ni zieleni, ni drzew, ni potoku!
I nie ma zgrozy większej, straszniejszej na ziemi
Nad zimną srogość słońca z blaski lodowemi
I ową noc bezmierną wiecznego chaosu.
Zwierzętom najpodlejszym zazdroszczę więc losu,
Bo sen je w odrętwiałość bezmyślną spowija:
Tak z wrzeciona się wolno nić czasu odwija!"
W cytacie, wiersz Charlesa Baudelaire - "De profundis clamavi" w tłumaczeniu Stanisława Korab-Brzozowskiego
Co widziałem na skraju morza,
Elementy których czas nie obejmie,
które płyną.
Co wypełzło przez szczeliny czasu
i wysysa ze mnie życie?
Co się kryje za nieskończonością?
Poza czasem i na wszechczas trwam.
Co przywiała wielka wichura,
Co przyciąga spadające liście,
Co powraca ze zgliszczy,
To co zawsze żyło i odeszło zapomniane.
Co zmusiło noc do przyjścia?
Kto mówi o wieczności,
Kto budzi się ku wiecznej nocy?
Poza czasem i na wszechczas trwam.
"Jedynie, ukochana, błagam twej litości
Z głębi przepaści mrocznej, gdzie serce me kona!
Wszechświat to czarny, nad nim z ołowiu opona,
Tam przestrach i bluźnierstwo nurza się w ciemności.
Słońce bez żaru nad nim wznosi się pół roku,
Drugie pół roku ziemię okrywa noc czarna.
Jest to kraj bardziej nagi niż ziemia polarna;
Ni zwierza, ni zieleni, ni drzew, ni potoku!
I nie ma zgrozy większej, straszniejszej na ziemi
Nad zimną srogość słońca z blaski lodowemi
I ową noc bezmierną wiecznego chaosu.
Zwierzętom najpodlejszym zazdroszczę więc losu,
Bo sen je w odrętwiałość bezmyślną spowija:
Tak z wrzeciona się wolno nić czasu odwija!"
W cytacie, wiersz Charlesa Baudelaire - "De profundis clamavi" w tłumaczeniu Stanisława Korab-Brzozowskiego
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):