Akiakane - Leia

Niech usłyszę twój głos, usuń to tonące serce
Będę malować na płótnie z kłamstw
Także dziś

Czuję, jakbym dosięgła niekończącej się iluzji
"Jak powinienem to nazwać?", temperatura się nie zmienia
Zanim śmiech wgryzie się w moje wnętrze
Zamknęłam się dziś, przyszłość, o której myślę jest szara

Marzenie, którego pragnęłam, opuszczone kłamstwa
Jeśli chcesz, niech to usłyszę

Przytłumiłam miłość, która przerosła moje serce
Ekstaza słyszalna w twym głosie jest daleko stąd
Czy jest forma, w jaki sposób zamierzamy to zniszczyć
Nie potrzebuję tej pary oczu otaczających mnie
Leia...

Niekończące się iluzje śmieją się ze smutkiem
"Jak powinienem to nazwać?" Pogłos słów jest szary

Wieczność delikatnie się zatrzymuje, bierze oddech
I zostawia mnie, by iść do rozpaczy

Kiedy głos wskazówek zegara ustaje, świat się kończy
Słowa nadziei nie mają znaczenia
Pośmiej się jeszcze trochę, pomódl się jeszcze trochę
Jeśli nie możesz mnie usłyszeć, to mnie zabij

Niech usłyszę twój głos, usuń to tonące serce
Spalę płótna z kłamstw z tobą
Jeśli nie ma możliwości nie zostawić dowodów mnie i ciebie
To podpal mnie i zabij mnie
Leia...

Leia...