Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ana Moura
Ana Moura - Fado Alado
Fado Alado
Tekst dodał(a): banzul
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): banzul
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Vou de Lisboa a S. Bento,
Trago o teu mundo por dentro
No lenço que tu me deste.
Vou do Algarve ao Nordeste,
Trago o teu beijo bordado,
Sou um Comboio de Fado
Levo um Amor encantado,
Sou um Comboio de gente.
Sou o chão do Alentejo,
De ferro é o meu beijo,
Tão quente como a Liberdade,
E se não trago saudade
É porque vives deitado
Num Amor que não está parado,
Sou um Comboio de Fado,
Sou um Comboio de gente.
Não há Amor com mais tamanho,
Que este Amor por ti eu tenho,
Voo de pássaro redondo,
Que não aporta no beiral.
Não há Amor que mais me leve,
Que aquele em que se escreve,
Ai... Lume brando,
Paz e fogo,
E a Luz final.
Desço do Porto ao Rossio,
Levo o abraço do rio,
Douro amante do Tejo,
Nos ecos dum realejo,
Chora minha guitarra,
Trazes-me a Paz da cigarra,
Num desencontro encontrado,
Sou um Comboio de Fado.
Se for morrer a Coimbra,
Traz-me da Luz a penumbra,
Do Amor que nunca se fez,
Corre-me o sangue de Inês,
Mostra-me um sonho acordado,
Somos um Povo alado,
Um Povo que vive no Fado
A Alma de ser diferente.
Não há Amor com mais tamanho,
Que este Amor por ti eu tenho,
Voo de pássaro redondo,
Que não aporta no beiral.
Não há Amor que mais me leve,
Que aquele em que se escreve,
Ai... Lume brando,
Paz e fogo,
E a Luz final.
Trago o teu mundo por dentro
No lenço que tu me deste.
Vou do Algarve ao Nordeste,
Trago o teu beijo bordado,
Sou um Comboio de Fado
Levo um Amor encantado,
Sou um Comboio de gente.
Sou o chão do Alentejo,
De ferro é o meu beijo,
Tão quente como a Liberdade,
E se não trago saudade
É porque vives deitado
Num Amor que não está parado,
Sou um Comboio de Fado,
Sou um Comboio de gente.
Não há Amor com mais tamanho,
Que este Amor por ti eu tenho,
Voo de pássaro redondo,
Que não aporta no beiral.
Não há Amor que mais me leve,
Que aquele em que se escreve,
Ai... Lume brando,
Paz e fogo,
E a Luz final.
Desço do Porto ao Rossio,
Levo o abraço do rio,
Douro amante do Tejo,
Nos ecos dum realejo,
Chora minha guitarra,
Trazes-me a Paz da cigarra,
Num desencontro encontrado,
Sou um Comboio de Fado.
Se for morrer a Coimbra,
Traz-me da Luz a penumbra,
Do Amor que nunca se fez,
Corre-me o sangue de Inês,
Mostra-me um sonho acordado,
Somos um Povo alado,
Um Povo que vive no Fado
A Alma de ser diferente.
Não há Amor com mais tamanho,
Que este Amor por ti eu tenho,
Voo de pássaro redondo,
Que não aporta no beiral.
Não há Amor que mais me leve,
Que aquele em que se escreve,
Ai... Lume brando,
Paz e fogo,
E a Luz final.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieIdę z Lizbony do S. Bento,
Niosąc twój świat w sobie
W chusteczce, którą mi dałeś.
Idę z Algarve na Północny Wschód,
Niosąc twój wyszyty pocałunek,
Jestem pociągiem Fado,
Niosę zaczarowaną miłość,
Jestem pociągiem ludzi.
Jestem ziemią Alentejo,
Z żelaza jest mój pocałunek,
Tak gorący jak Wolność,
A jeśli nie przynoszę tęsknoty,
To dlatego, że żyjesz w miłości,
Która nigdy się nie zatrzymuje,
Jestem pociągiem Fado,
Jestem pociągiem ludzi.
Nie ma większej miłości niż ta,
Którą mam do ciebie,
Lot okrągłego ptaka,
Który nie osiada na okapie.
Nie ma miłości, która bardziej mnie unosi,
Niż ta, która pisze się,
Ach... Delikatny płomień,
Pokój i ogień,
I ostateczne światło.
Zjeżdżam z Porto do Rossio,
Przynosząc uścisk rzeki,
Douro kochanek Tagu,
W echa katarynki,
Płacze moja gitara,
Przynosząc mi pokój cykady,
W odnalezionym spotkaniu,
Jestem pociągiem Fado.
Jeśli mam umrzeć w Coimbrze,
Przynieś mi półmrok światła,
Miłości, która nigdy się nie spełniła,
Płynie we mnie krew Inês,
Pokaż mi przebudzony sen,
Jesteśmy skrzydlatą ludnością,
Ludem, który żyje w Fado
Duszą bycia innym.
Nie ma większej miłości niż ta,
Którą mam do ciebie,
Lot okrągłego ptaka,
Który nie osiada na okapie.
Nie ma miłości, która bardziej mnie unosi,
Niż ta, która pisze się,
Ach... Delikatny płomień,
Pokój i ogień,
I ostateczne światło.
Niosąc twój świat w sobie
W chusteczce, którą mi dałeś.
Idę z Algarve na Północny Wschód,
Niosąc twój wyszyty pocałunek,
Jestem pociągiem Fado,
Niosę zaczarowaną miłość,
Jestem pociągiem ludzi.
Jestem ziemią Alentejo,
Z żelaza jest mój pocałunek,
Tak gorący jak Wolność,
A jeśli nie przynoszę tęsknoty,
To dlatego, że żyjesz w miłości,
Która nigdy się nie zatrzymuje,
Jestem pociągiem Fado,
Jestem pociągiem ludzi.
Nie ma większej miłości niż ta,
Którą mam do ciebie,
Lot okrągłego ptaka,
Który nie osiada na okapie.
Nie ma miłości, która bardziej mnie unosi,
Niż ta, która pisze się,
Ach... Delikatny płomień,
Pokój i ogień,
I ostateczne światło.
Zjeżdżam z Porto do Rossio,
Przynosząc uścisk rzeki,
Douro kochanek Tagu,
W echa katarynki,
Płacze moja gitara,
Przynosząc mi pokój cykady,
W odnalezionym spotkaniu,
Jestem pociągiem Fado.
Jeśli mam umrzeć w Coimbrze,
Przynieś mi półmrok światła,
Miłości, która nigdy się nie spełniła,
Płynie we mnie krew Inês,
Pokaż mi przebudzony sen,
Jesteśmy skrzydlatą ludnością,
Ludem, który żyje w Fado
Duszą bycia innym.
Nie ma większej miłości niż ta,
Którą mam do ciebie,
Lot okrągłego ptaka,
Który nie osiada na okapie.
Nie ma miłości, która bardziej mnie unosi,
Niż ta, która pisze się,
Ach... Delikatny płomień,
Pokój i ogień,
I ostateczne światło.
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2012 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Ana Moura |
| Płyty: |
Desfado |
Komentarze (0):