Andrzej Korycki - Wigilijna tęsknota

Raz tylko w roku zdarza się taki dzień,
gdy radość płynie z serc do serc, z rąk do rąk.
Igliwiem pachnie każdy dom, każda sień
i zbiera się rodzinny krąg.

A ja samotna jak ten ptak, jak ten ptak
targany sztormem płynę przez morską toń,
spieniona fala gasi smutek i żal,
wspominam swój rodzinny dom. - Bis

Świąteczny nastrój wciska się aż na piec,
opłatek biały tak, jak śnieg, tak jak śnieg...
I zapach pomarańczy i zapach świec,
Kolędy czar i dzieci śmiech.

A ja samotny jak ten ptak, jak ten ptak
targany sztormem płynę przez morską toń.
Spieniona fala gasi smutek i żal,
wspominam swój rodzinny dom. - Bis

Raz tylko w roku zdarza się taki dzień,
gdy radość płynie z serc do serc, z rąk do rąk.
Igliwiem pachnie każdy dom, każda sień
i zbiera się rodzinny krąg.

A ty samotny jak ten ptak, jak ten ptak
targany sztormem płyniesz przez morską toń.
Spienione fale gaszą smutek i żal,
wspominasz swój rodzinny dom. - Bis