Apolinary Polek - Był raz dobry świat

W pałacach i na poddaszach
w celach klasztorów i więzień
ludzie z czołami jasnymi
pisali książki o szczęściu

Był raz dobry świat
malowany na kartach ksiąg stu
Gdzie Bóg - był jak człek
a człek - był jak Bóg
wąż łeb wsadził w piach
śmieszny gad - żaden wróg
twój świat - ludzki świat
zapomniany na kartach ksiąg stu

Bogu oddaj boskie
cesarzowi - zbrojne
nie zabijaj w domu
zabijaj na wojnie
zapomnij o stosach
nie spalili Ciebie
Władza jest od Boga
posłuszni są w niebie

Był raz dobry świat
malowany na kartach ksiąg stu...
miał ten - który chciał,
dał ten - który mógł
znikł strach - umarł kat,
celnik, cenzor i rząd
twój świat - ludzki świat
malowany na kartach stu ksiąg...

Prędzej, prędzej, prędzej
Dalej, dalej, dalej
Więcej, więcej, więcej
nafty, węgla, stali
nafty, węgla, stali
Więcej, więcej, więcej
małych samochodów,
wagonów z pieniędzmi,

Był raz dobry świat
malowany na kartach ksiąg stu
gdzie trud - tam był śmiech,
gdzie śmiech - tam był trud,
kim jest - człowiek zwał
mógł pozostać – mógł iść
twój świat - ludzki świat
może jutro - już jutro - nie dziś...

prędzej, prędzej, prędzej
dalej, dalej, dalej
więcej, więcej, więcej
nafty, węgla, stali
nafty, węgla, stali
więcej, więcej, więcej
wszystko potrafimy
lecimy na księżyc

Był raz dobry świat
malowany na kartach ksiąg stu
gdzie sens ludzkich spraw
znał ten - który czuł,
że świat - po to jest
żeby człowiek w nim rósł
twój świat - ludzki świat
może dalej - gdzieś dalej - nie tu...

Prędzej, prędzej, prędzej
lepiej niż ten drugi
jutro jest przed tobą,
krzyżyk za zasługi
bliższy kożuch ciału,
do siebie są ręce
słabszy został z tyłu,
odpoczniesz na rencie,
Był raz….