Argon - Bodziec

Wiedz czym była dla mnie tych emocji iskra,
Popatrz w oczy, podejdź i ich dotknij z bliska, rozmiń freestyle.
Uczuć o których wiesz na pewno,
Które czasem z całego serca chcesz wyjebać na zewnątrz.
Nieraz gdy zbierasz powody by usprawiedliwić całe zło
Wypływające z ich decyzji, ich hipokryzji i z Twoich decyzji,
Kurwa również i chwili co była błędem,
I znów żałujesz tych snów o jutrze,
Słów, co pod poduszkę włożył Ci ktoś,
By później zasłonić żaluzje nagle.
Odebrać szansę na to co było tak łatwe,
Do czegoś co z entuzjazmem nazwałbyś awansem.
„Straszne” rzekłbyś, ale już nie cierpisz,
I nie cierpisz głębi tych uczuć niewdzięcznych co weszły Ci pod skórę.
Kurwa już na dobre,
I właśnie te złe emocje stały się moim bodźcem.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.

Nigdy nie myślałem, że dostanę prezent,
Jeden z tych, które w takim stopniu mają na myślenie wpływ.
Nie zmienię dziś nawyków, które mi niesiesz Ty,
Rozczaruj mnie, obiecuję że nie będę zły.
Wszedłem na ścieżkę kpin, teraz oni są bezbronni,
Mimo że prosili bym nie podawał dłoni ironii.
Co zrobić, jedno z pytań, które już brzmią głupio,
Wiesz, tylko naiwni odkupią jutro.
A ja przekonany, że mnie nie zmieni nic,
Przez chwilę nieuwagi stałem się jednym z nich.
Jeden świt, jeden z tych najszczęśliwszych,
Jeden z tych, których poprzedziły spełnionych marzeń godziny.
Jeden przez których po kres mam co wspominać,
Bo plany odebrała mi jedna decyzja.
Jedna decyzja, z którą się pogodzić nie mogę,
I właśnie ta zła decyzja stała się moim bodźcem.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.

Porażka smakuje tak samo, łzy są słone tak samo,
Gdy włączam radio stare hity brzmią tak samo.
Emocje ranią, a z niektórych wciąż mam radość,
I mimo nieporozumień czuję wciąż to samo.
Wciąż z wiarą, że powstaną jak feniks z płomieni,
I że jedną z tych decyzji coś kiedyś odmieni.
I że ludzie, którzy cokolwiek twierdzić są czelni,
Nie znając mnie nawet na cześć, nie unikną śmierci.
Rychłej jak gad i burza, i jestem dumny z tego,
Że samym wzrokiem umiem wkurwić tych durni.
Spójrz i powiedz co odbiera moc bodźcom,
Co po pewnym czasie nie działają już tak mocno.
Ja na fali non stop gram tu swój spektakl,
Tak jakbym bicie serca odmierzał w megahercach.
Spale wszystkie mosty po tej rozmowie na moście,
Bo właśnie te nagłe zmiany stały się moim bodźcem.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.

Tej nocy opowiem Ci o tym co mnie czasem budzi,
Bardzo lubię obserwować twarze ludzi.
On ze mną jest tu dziś, dzięki niemu wiem co mogę.
Bo daje co dzień szansę na zwycięstwo – bodziec.