Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!
Arkona - Arkona
Arkona
Tekst dodał(a): Yarilo
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Yarilo
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Avarothus
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Kak iz moryushka sinego vyhodila,
Oi, da vorozh'ya orda!
Da na Svet-Buyan kopiya navostrila,
Oi, grad usop navsegda!
Kak toi nochkoi
Krovushkoi zalitoyu,
Palo na zemlyu
Voisko Svyatovitovo Siloi ognya.
Da, s chuzhdym zaklyatiem
Pod mechami vraga.
Svyatovita sverglo raspyatie
Grad usop navsegda.
Pod svodami nebosklona
Dremlet v ruinah Arkona.
Skoro vospryanet bitaya vragom zemlya
S pepla vosstanet grad Yarogo konya.
Spit pod vodoi, bereg rodnoi,
Pavshih shorony, smyty volnoi.
Kamni molchat, no chuesh' vzglyad
Teh, kto ne smog vernut'sya nazad
No gryanet grom v hrame rodnom
Liki bogov vozdymutsya v nem
I na zare vzdrognet zemlya
Vnov' budet zhit' Svyatynya moya.
Vstan', Arkona!
Oi, ty, Rodov Svet,
Zrimyi nam, zhivym v yavi.
Oi, lik tvoi v shrone ruin
My vozdymim vvys' rasprostertye dlani.
Da, pod chertogom tvoim. Ei-hyei!
Bratiya, na voinu zovu tebya!
Poletyat vo polyushke.
Da, buiny golovushki!
Kto k nam s mechem pridet
Tot ot nego padet!
Vremya vernem nazad
Otomstim za pavshii grad.
Za predelami vechnosti
Vstanem na strazhe let
Na puti k beskonechnosti
Nash sohranim obet.
Stoya na vethoi zemle,
Ya slyshu zov, Beregini.
Chto delat' bogam, ili mne
Chtob s ruin vozrodilas' Svyatynya?
Pod svodami nebosklona
Dremlet v ruinah Arkona.
Skoro vospryanet bitaya vragom zemlya
S pepla vosstanet grad Yarogo konya.
Oi, da vorozh'ya orda!
Da na Svet-Buyan kopiya navostrila,
Oi, grad usop navsegda!
Kak toi nochkoi
Krovushkoi zalitoyu,
Palo na zemlyu
Voisko Svyatovitovo Siloi ognya.
Da, s chuzhdym zaklyatiem
Pod mechami vraga.
Svyatovita sverglo raspyatie
Grad usop navsegda.
Pod svodami nebosklona
Dremlet v ruinah Arkona.
Skoro vospryanet bitaya vragom zemlya
S pepla vosstanet grad Yarogo konya.
Spit pod vodoi, bereg rodnoi,
Pavshih shorony, smyty volnoi.
Kamni molchat, no chuesh' vzglyad
Teh, kto ne smog vernut'sya nazad
No gryanet grom v hrame rodnom
Liki bogov vozdymutsya v nem
I na zare vzdrognet zemlya
Vnov' budet zhit' Svyatynya moya.
Vstan', Arkona!
Oi, ty, Rodov Svet,
Zrimyi nam, zhivym v yavi.
Oi, lik tvoi v shrone ruin
My vozdymim vvys' rasprostertye dlani.
Da, pod chertogom tvoim. Ei-hyei!
Bratiya, na voinu zovu tebya!
Poletyat vo polyushke.
Da, buiny golovushki!
Kto k nam s mechem pridet
Tot ot nego padet!
Vremya vernem nazad
Otomstim za pavshii grad.
Za predelami vechnosti
Vstanem na strazhe let
Na puti k beskonechnosti
Nash sohranim obet.
Stoya na vethoi zemle,
Ya slyshu zov, Beregini.
Chto delat' bogam, ili mne
Chtob s ruin vozrodilas' Svyatynya?
Pod svodami nebosklona
Dremlet v ruinah Arkona.
Skoro vospryanet bitaya vragom zemlya
S pepla vosstanet grad Yarogo konya.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieKiedy z morzeńka niebieskiego wychodziła,
Oj, ależ wroga horda.
Tak na Jasny Bujan włócznie naostrzyła,
Oj, gród umarł na zawsze.
Gdy tej nocy
Krewunią zalaną,
Padło na ziemię
Wojsko Światowita, siłą ognia.
Tak z obcym zaklęciem
Pod mieczami wroga
Światowita powalił krucyfiks.
Gród umarł na zawsze.
Pod sklepieniem niebieskim
Śpi w ruinach Arkona.
Wkrótce powstanie pobita przez wroga ziemia,
Z popiołu odrodzi się gród Jarego Konia.
Śpi pod wodą brzeg sercu drogi,
Poległych schrony zmyte falą.
Kamienie milczą, lecz czujesz wzrok
Tych, którzy nie mogli wrócić.
Ale zagrzmi grom w świątyni rodzimej.
Oblicza bogów podniosą się w niej.
I o świcie zadrży ziemia.
Znów będzie żyć Świątynia moja.
Powstań, Arkono!
Oj, ty, Rodowe Światło,
Widzialne nam, żyjącym w Jawi.
Oj, oblicze twe w schronie ruin
My uniesiemy w górę wyprostowane dłonie.
Tak, pod świątynią twoją. Ej, hej!
Bracia, na wojnę wzywam was!
Polecą na poletko,
Tak, bujne główeczki!
Kto na nas z mieczem przyjdzie
Ten od niego zginie!
Zawrócimy czas.
Zemścimy się za poległy gród!
Poza zasięgiem wieczności
Staniemy na straży lat
Na drodze do nieskończoności.
Zachowamy nasz ślub.
Stojąc na starej ziemi
Słyszę zew Brzegini.
Cóż czynić bogom, lub mnie
Żeby z ruin odrodziła się Świątynia?
Pod sklepieniem neibieskim
Śpi w ruinach Arkona.
Wkrótce powstanie pobita przez wroga ziemia,
Z popiołu odrodzi się gród Jarego Konia.
Oj, ależ wroga horda.
Tak na Jasny Bujan włócznie naostrzyła,
Oj, gród umarł na zawsze.
Gdy tej nocy
Krewunią zalaną,
Padło na ziemię
Wojsko Światowita, siłą ognia.
Tak z obcym zaklęciem
Pod mieczami wroga
Światowita powalił krucyfiks.
Gród umarł na zawsze.
Pod sklepieniem niebieskim
Śpi w ruinach Arkona.
Wkrótce powstanie pobita przez wroga ziemia,
Z popiołu odrodzi się gród Jarego Konia.
Śpi pod wodą brzeg sercu drogi,
Poległych schrony zmyte falą.
Kamienie milczą, lecz czujesz wzrok
Tych, którzy nie mogli wrócić.
Ale zagrzmi grom w świątyni rodzimej.
Oblicza bogów podniosą się w niej.
I o świcie zadrży ziemia.
Znów będzie żyć Świątynia moja.
Powstań, Arkono!
Oj, ty, Rodowe Światło,
Widzialne nam, żyjącym w Jawi.
Oj, oblicze twe w schronie ruin
My uniesiemy w górę wyprostowane dłonie.
Tak, pod świątynią twoją. Ej, hej!
Bracia, na wojnę wzywam was!
Polecą na poletko,
Tak, bujne główeczki!
Kto na nas z mieczem przyjdzie
Ten od niego zginie!
Zawrócimy czas.
Zemścimy się za poległy gród!
Poza zasięgiem wieczności
Staniemy na straży lat
Na drodze do nieskończoności.
Zachowamy nasz ślub.
Stojąc na starej ziemi
Słyszę zew Brzegini.
Cóż czynić bogom, lub mnie
Żeby z ruin odrodziła się Świątynia?
Pod sklepieniem neibieskim
Śpi w ruinach Arkona.
Wkrótce powstanie pobita przez wroga ziemia,
Z popiołu odrodzi się gród Jarego Konia.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):